At War With the Cynics (An Opening) - Rich Aucoin

Last chance for romance

And you’re waiting so patiently, it’s hard for me to see

You found your rebound

And you’re waiting so blatantly, it’s hard for you to see

(Whose kind of a world we live in

Where holding hands makes friends

See whose kind of a world we live in

Where fiction forms make ends)

This could be our last send

Open out and shout this is our bout

Open out and shout it must be day, day

Open out and shout this is our bout

Open out and shout it must be day, day

Open out and shout this is our bout

Open out and shout it must be day, day

And every moment, life is beautifully tragic

Retrospectively comic

Mundanely fantastic

A mourning moment that reminds us we’re living

So operators can go on giving

And now is the time

And now is the time

So don’t lock me in a canary

Even with a Toronto indie symphony

Our leviathan needs more to swim

So shout out now

And end our cynicism

Laatste kans op romantiek

En je wacht zo geduldig, het is moeilijk voor mij om te zien

Je hebt je rebound gevonden

En je wacht zo schaamteloos dat het moeilijk voor je is om te zien

(In wiens soort wereld we leven)

Waar hand in hand vrienden maakt

Kijk in wiens soort wereld we leven

Waar fictievormen rondkomen)

Dit kan onze laatste verzending zijn

Doe open en schreeuw: dit is ons gevecht

Doe open en schreeuw het moet dag, dag zijn

Doe open en schreeuw: dit is ons gevecht

Doe open en schreeuw het moet dag, dag zijn

Doe open en schreeuw: dit is ons gevecht

Doe open en schreeuw het moet dag, dag zijn

En elk moment is het leven prachtig tragisch

Retrospectief komisch

Werelds fantastisch

Een rouwmoment dat ons eraan herinnert dat we leven

Zodat operators kunnen blijven geven

En nu is het tijd

En nu is het tijd

Sluit me dus niet op in een kanarie

Zelfs met een indie-symfonie uit Toronto

Onze leviathan heeft meer nodig om te zwemmen

Dus schreeuw het nu uit

En maak een einde aan ons cynisme