Summon the Spawn - Revocation

Driven into depths I stumble

Infinite subterranean abyss

All reality now crumbles

Descending through endless black pits

Pushing too far I hungered for knowledge

Wanting oneness with entities numinous

Punished for excess ambition

Tormented by evil spirits numerous

Tormented- still I push on

Why did I seek this communion chthonic?

Desire defying foreboding for death

Septic specters invading my body and spawning

A bane borne in my blood that is sapping my health

Possessed by the spirits of the underworld

Descend into madness as chaos unfurls

Lust for power of the ancients was my crime

Sentenced to eternal suffering for all time

Wanting too much, greed gets inside

Internalized sin, nowhere to hide

Internal-

Nowhere to hide

The horrors inside me, haranguing, push on

Infection in my soul, all sanity is gone

Relentless- Summon the Spawn

Pitch-black passage concluding, as the portal now approaches

Red glow stings long-closed eyes, as light tendrils growing stronger

Emerge in immense cavern where foul odors lurking loathsome

And flesh melts from my frame!

Skin cells functioning no longer

Magma monstrosity looming before me

Surging serpentine stream of still living flesh

Occult curiosity will finally be satisfied-

What does eternity feel like, with no hope of death?

Compelled by my captors I walk to the shore

And madly fling myself into the burning waves

Melted, fragmented, physicality splintered

Yet each scattered cell to immortality enslaved

Gedreven in diepten struikel ik

Oneindige ondergrondse afgrond

Alle realiteit brokkelt nu af

Afdalen door eindeloze zwarte kuilen

Ik ging te ver, ik hongerde naar kennis

Eenheid willen met entiteiten numinous

Gestraft voor overmatige ambitie

Gekweld door talloze boze geesten

Gekweld - nog steeds duw ik door

Waarom heb ik deze chtonische communie gezocht?

Verlangen tart het voorgevoel van de dood

Septische spoken die mijn lichaam binnendringen en paaien

Een vloek gedragen in mijn bloed die mijn gezondheid ondermijnt

Bezeten door de geesten van de onderwereld

Daal af in waanzin terwijl de chaos zich ontvouwt

Machtslust van de ouden was mijn misdaad

Veroordeeld tot eeuwig lijden voor altijd

Te veel willen, dringt hebzucht binnen

Geïnternaliseerde zonde, nergens te verbergen

Interne-

Nergens om te verstoppen

De verschrikkingen in mij, treiteren, doorgaan

Infectie in mijn ziel, alle gezond verstand is verdwenen

Meedogenloos - Roep de Spawn op

Een pikzwarte passage die eindigt, nu het portaal nadert

Rode gloed prikt in lang gesloten ogen, terwijl de lichte ranken sterker worden

Kom tevoorschijn in een enorme grot waar vieze geuren op de loer liggen

En vlees smelt van mijn lichaam!

Huidcellen functioneren niet meer

Magma-monster dat voor me opdoemt

Stijgende kronkelige stroom van nog levend vlees

Occulte nieuwsgierigheid zal eindelijk worden bevredigd-

Hoe voelt de eeuwigheid, zonder hoop op de dood?

Gedwongen door mijn ontvoerders loop ik naar de kust

En mezelf waanzinnig in de brandende golven werpen

Gesmolten, gefragmenteerd, lichamelijkheid versplinterd

Maar elke verstrooide cel tot slaaf gemaakt tot onsterfelijkheid