Of Unworldly Origin - Revocation

That fateful moonlight night forever haunts my dreams

The fog hung in the air just like a dead man

Within the woods there stood the witch’s house

Unholy hovel of the damned

The lock broke easily enough

That wicked crone was soon to be within my grasp

I should’ve turned back on that night

Before the witch’s spell was cast

Sorcery of the black goat with 1000 young

Uttering incantations of the fallen one

Forsaken rites have conjured accursed gateways

Into foul realms of unworldly origin

I found her praying in the attic

Bowing to that altar of the goat

I froze with fear at what no mortal eyes should see

Panic stricken screams escaped my throat

The symbols on the wall, they came alive

Hideous laughter filled the room

Reality crumbled away beneath my feet

By swirling vortexes of chaos now consumed

Nightmares from the beyond

Lost in a dreamscape of madness

Her disembodied eyes follow me through this tenebrous labyrinth

Awakening in the cell of the asylum

My tale too maddening to ever be believed

Burned in my palm, the black mark of the horned one

A cursed symbol of unworldly origin

Die noodlottige maanlichtnacht achtervolgt voor altijd mijn dromen

De mist hing in de lucht, net als een dode man

In het bos stond het huis van de heks

Het onheilige krot van de verdoemden

Het slot brak gemakkelijk genoeg

Die slechte oude vrouw zou al snel binnen mijn bereik zijn

Ik had die avond weer aan moeten zetten

Voordat de betovering van de heks werd uitgesproken

Tovenarij van de zwarte geit met 1000 jongen

Bezweringen uitspreken van de gevallene

Verlaten riten hebben vervloekte poorten opgeroepen

In vuile rijken van wereldvreemde oorsprong

Ik vond haar biddend op zolder

Buigen voor dat altaar van de geit

Ik bevroor van angst bij wat geen sterfelijke ogen zouden moeten zien

Paniek geslagen kreten ontsnapten aan mijn keel

De symbolen op de muur, ze kwamen tot leven

Afschuwelijk gelach vulde de kamer

De realiteit brokkelde onder mijn voeten weg

Door wervelende vortexen van chaos die nu worden verbruikt

Nachtmerries van buitenaf

Verdwaald in een droomlandschap van waanzin

Haar lichaamloze ogen volgen me door dit duistere labyrint

Ontwaken in de cel van het gesticht

Mijn verhaal is te gek om ooit te worden geloofd

Verbrand in mijn handpalm, de zwarte vlek van de gehoornde

Een vervloekt symbool van wereldvreemde oorsprong