A Starless Darkness - Revocation

Across fathomless gulfs

Where darkness has devoured all light

Lies a comatose universe

Enveloped in everlasting night

When the celestial candle burns out

And the watchers return to their outer planes

All life will expire

And only the void will remain

A starless darkness reigns

In this realm of aeon’s long death

Extinguishing the cosmic flame

In an ocean of emptiness

Nothingness devouring infinity

Unmaking the fabric of reality

Vacuous realm

Forsaken dimension

All matter decays and dissolves away

Frozen macrocosm

Devoid of light

A graveyard of galaxies

Where dead suns are never to shine

Never to shine

Over peilloze kloven

Waar duisternis al het licht heeft verslonden

Ligt een comateus universum

Gehuld in de eeuwige nacht

Wanneer de hemelse kaars opbrandt

En de kijkers keren terug naar hun buitenste vlakken

Alle leven zal verlopen

En alleen de leegte zal blijven

Er heerst een sterrenloze duisternis

In dit rijk van aeon's lange dood

De kosmische vlam doven

In een oceaan van leegte

Niets dat oneindigheid verslindt

Het weefsel van de realiteit losmaken

leeg rijk

Verlaten dimensie

Alle materie vergaat en lost op

Bevroren macrokosmos

Verstoken van licht

Een kerkhof van sterrenstelsels

Waar dode zonnen nooit zullen schijnen

Nooit meer schijnen