An Act of Kindness - Reuben

I’m trying to make up my mind

Madness or cruel-to-be-kind?

Your mother was sick or blind

When she gave her child away

But what she did

She did out of love

She must have meant it

As an act of kindness

And having never had a kid myself

I cannot understand the pressures

«…you must be sick in the head

You need a hospital bed» she said

«Properly fed» she said

«Or you’re going to wind up dead»

So you were put

In the hands of science

Strangers who understood

Better than mothers could

It was really «for your own good»

See, we find these ways

To justify it all

Are they really working?

I’m trying to make up my mind

I’m trying to make up my mind

It gets harder every time

I see a baby mother

Or think about growing up and having kids

Oh God, she must have done it out of love

I must believe it was an act of kindness

I keep imagining the film 'Girl Interrupted'

With less attractive inmates

«All of the things that you feel

They are a fucking disease» they said

«We diagnose it with ease» they said

«There is no hope of a release» they said

So you found yourself

Inside a prison with no escape

Tied to a gurney with thick red tape

Nursing a wound that is mother-shape

«When can I go back home?

I want to make a fucking call

All these pills do is make me sleep…»

Onetwoonetwoonetwo

You wished you could unmake yourself

Become something else

To be something awful

«To be smoke and shadow»

I understand the idea that A.D.D.

is an imbalance

'Depression,' that is an imbalance of chemicals

It makes sense

But couldn’t you argue that everything is?

Joy, fear, anger, sadness?

Can you diagnose love?

Can you diagnose loss?

See, we find this ways

To justify it all

But is it really working?

Ik probeer een besluit te nemen

Waanzin of wreedaardig?

Je moeder was ziek of blind

Toen ze haar kind weggaf

Maar wat ze deed?

Ze deed het uit liefde

Ze moet het hebben bedoeld

Als een vriendelijke daad

En omdat ik zelf nog nooit een kind heb gehad

Ik kan de druk niet begrijpen

«...je moet wel ziek zijn in je hoofd

Je hebt een ziekenhuisbed nodig', zei ze

«Goed gevoed» zei ze

«Of je gaat dood eindigen»

Dus je werd gezet

In de handen van de wetenschap

Vreemden die het begrepen

Beter dan moeders zouden kunnen

Het was echt "voor je eigen bestwil"

Kijk, we vinden deze manieren

Om alles te rechtvaardigen

Werken ze echt?

Ik probeer een besluit te nemen

Ik probeer een besluit te nemen

Het wordt elke keer moeilijker

Ik zie een baby-moeder

Of denk na over opgroeien en kinderen krijgen

Oh God, ze moet het uit liefde hebben gedaan

Ik moet geloven dat het een vriendelijke daad was

Ik blijf me de film 'Girl Interrupted' voorstellen

Met minder aantrekkelijke gevangenen

«Alle dingen die je voelt

Ze zijn een verdomde ziekte', zeiden ze

"We diagnosticeren het met gemak", zeiden ze

"Er is geen hoop op een vrijlating", zeiden ze

Dus je hebt jezelf gevonden

In een gevangenis zonder ontsnapping

Vastgebonden aan een brancard met dikke bureaucratie

Een wond verzorgen die de vorm van een moeder heeft

«Wanneer kan ik terug naar huis?

Ik wil verdomme bellen

Het enige dat deze pillen doen, is me laten slapen...»

Onetwoonetwoonetwo

Je zou willen dat je jezelf kon opheffen

Word iets anders

Iets afschuwelijks zijn

"Rook en schaduw zijn"

Ik begrijp het idee dat A.D.D.

is een onbalans

'Depressie', dat is een onbalans tussen chemicaliën

Het is logisch

Maar zou je niet kunnen beweren dat alles zo is?

Vreugde, angst, woede, verdriet?

Kun je liefde diagnosticeren?

Kun je verlies diagnosticeren?

Kijk, we vinden deze manieren

Om alles te rechtvaardigen

Maar werkt het echt?