В морге - REЦIDIV

Ночь.

Вроде все спокойно в клинике

Медсестра в сортире зажимается с охранником

В палате паника вдруг.

Кому-то стало хуже.

Где дежурный?

Где?

Ну же!

Врач нужен.

Слишком большая была доза для наркоза.

Изменить что-то, спасти его

Уже поздно.

Резкий приступ боли, судороги, пена изо рта

Кровь.

Затем последовал бешеный рев.

Его схватили, доктор вколол что-то

Протер рукой мокрое лицо от пота.

К утру проснется, пусть отоспится,

Но к этому моменту его сердце перестанет биться

На койке труп.

Над ним круг-

Медсестра, главный врач, рядом хирург.

Пульса нет.

Никто ему помочь не мог

-Я не мог — сказал врач.

Несите в морг.

В морге так долго

Лежать без толку

Мертвым все равно сколько

Ведь нет боли, холодно только

Скальпель или нити

Сердце навести, а так спите, спите…

Запах формалина на мраморных плитах пыльных

Плакаты, схемы на стенах, фото убитых, фильмы

На полках длинных лежат пособия по вскрытию

Липкая грязь повсюду, паутина на стеклах немытых

Через порог оббитый, небритый лаборант упитанный

Заходит чинно, с недовольной миной

Видно уставший сильно

В руках журнал зажал со списком тех, кто перед ним лежал

Пересчитал всех, просмотрел, головой покачал

Заметил девушку без ног, но с симпатичным личиком

И угораздило ж ее бедняжку ехать в той электричке

Ночью сторож поддатый облапает прелести девичьи,

Но ей уж все равно.

Они уже ничьи.

Нужно предупредить уборщицу, что придут практиканты

При виде трупов многих выворачивает наизнанку.

Глаза закрыты.

Карты биты.

Простынями укрыты.

Они молча ждут часа, когда тела будут зарыты.

В морге так долго

Лежать без толку

Мертвым все равно сколько

Ведь нет боли, холодно только

Скальпель или нити

Сердце навести, а так спите, спите…

Словно в царстве Аида,

Он как хорон настигся,

Бродил меж трупов вглядываясь в лица

Фараоны в пирамидах верили,

Что взяв с собою близких

Вместе с ними они смогут раем насладиться,

А этот человек был так одинок

Всеми забыт.

Лишь только пес у его ног.

Как сюда проник?

Сюда впускали лишь людей

Брысь псина, но глаза пса так тоскливы.

Ну простись с хозяином,

Лизни на прощание пальцы.

Это поводырь слепца со сломавшемся сердцем.

Вот другой ушел в пламени,

Отдав плоть оранжевому.

Личность устанавливали по зубам сгоревшего заживо.

Пес проваливай.

Обнюхав труп, скрылся в дверях,

А человек оставил лишь дневник после себя,

И что-то странное в глазах, но все спокойного сна.

Пока души ваши с неба на вас смотрят через окна

В морге так долго

Лежать без толку

Мертвым все равно сколько

Ведь нет боли, холодно только

Скальпель или нити

Сердце навести, а так спите, спите…

Nacht.

Alles lijkt rustig in de kliniek

De verpleegster in het toilet zit vastgeklemd met de bewaker

Op de afdeling was er ineens paniek.

Iemand werd erger.

Waar is de begeleider?

Waar?

Kom op!

Er is een dokter nodig.

De dosis voor anesthesie was te hoog.

Verander iets, sla het op

Het is al laat.

Scherp begin van pijn, stuiptrekkingen, schuim in de mond

Bloed.

Toen kwam er een woedend gebrul.

Ze grepen hem, de dokter injecteerde iets

Hij wreef met zijn hand zijn natte gezicht van het zweet.

Wordt 's morgens wakker, laat hem uitslapen,

Maar tegen die tijd zal zijn hart stoppen met kloppen

Er ligt een lijk op het bed.

Daarboven is een cirkel

Verpleegkundige, hoofdarts, naast de chirurg.

Er is geen pols.

Niemand kon hem helpen

"Ik kon het niet", zei de dokter.

Breng het naar het mortuarium.

Zo lang in het mortuarium

lui liggen

Het maakt de doden niet uit hoeveel

Er is tenslotte geen pijn, alleen kou

scalpel of draad

Breng je hart, en dus slaap, slaap ...

De geur van formaline op stoffige marmeren platen

Posters, diagrammen aan de muren, foto's van de doden, films

Er liggen autopsiehandleidingen op de lange planken

Overal plakkerige modder, spinnenwebben op ongewassen ramen

Door de drempel geslagen, ongeschoren mollige laboratoriumassistent

Komt netjes binnen, met een ontevreden mijn

Blijkbaar erg moe

In zijn handen hield hij een tijdschrift met een lijst van degenen die voor hem lagen

Telde iedereen, keek door, schudde zijn hoofd

Ik zag een meisje zonder benen, maar met een mooi gezicht

En haar arme ding slaagde erin om in die trein te rijden

'S Nachts tast de wachter podpidnaya meisjesachtige charmes,

Maar het maakt haar niet uit.

Ze zijn al gelijkspel.

We moeten de schoonmaakster waarschuwen dat de stagiaires eraan komen.

Bij het zien van lijken keren velen zich binnenstebuiten.

De ogen zijn gesloten.

De kaarten zijn kapot.

Bedekt met lakens.

Ze wachten in stilte op het uur dat de lichamen zullen worden begraven.

Zo lang in het mortuarium

lui liggen

Het maakt de doden niet uit hoeveel

Er is tenslotte geen pijn, alleen kou

scalpel of draad

Breng je hart, en dus slaap, slaap ...

Als in het koninkrijk van Hades

Hij haalde in als een begrafenis,

Dwaalde tussen de lijken die in de gezichten tuurden

De farao's in de piramides geloofden

Dat het meenemen van dierbaren

Samen met hen zullen ze kunnen genieten van het paradijs,

En deze man was zo eenzaam

Door iedereen vergeten.

Alleen de hond ligt aan zijn voeten.

Hoe ben je hier binnengekomen?

Alleen mensen mochten naar binnen

Gooi de hond weg, maar de ogen van de hond zijn zo droevig.

Zeg maar dag tegen de eigenaar,

Lik je vingers vaarwel.

Dit is de gids van een blinde man met een gebroken hart.

Hier is er nog een in vlammen opgegaan,

Vlees geven aan sinaasappel.

De identiteit werd vastgesteld door de tanden van de levend verbrande.

Lied verloren gaan.

Nadat hij aan het lijk had gesnoven, verstopte hij zich in de deuropening,

En de man liet alleen een dagboek achter,

En iets vreemds in de ogen, maar allemaal vredig slapen.

Terwijl je zielen vanuit de lucht naar je kijken door de ramen

Zo lang in het mortuarium

lui liggen

Het maakt de doden niet uit hoeveel

Er is tenslotte geen pijn, alleen kou

scalpel of draad

Breng je hart, en dus slaap, slaap ...