Крепость - REЦIDIV

Ветер разносит слухи о духа…

Земля дрожит от копыт стука.

Держите на готове свои луки,

Воины… С мечей не убирайте руки.

Ветер разносит слухи о духах…

Земля дрожит от копыт стука.

Держите на готове свои луки,

Воины… С мечей не убирайте руки.

Если верить разведке всадники уже близко.

Страх потерять близких заставляет идти на риск нас.

Речь не идёт о схватке настал час расплаты,

Победа дело чести братья надевайте латы.

Годы слагали легенды о жителях нашего города.

Мы не посрамим своих предков во имя гордого народа.

Память магов хранит обрывки древних заклинаний.

Доспехи не спасут врагов от магических посланий.

Стены этих башен выдержат натиск тысячи стрел.

Рвы крепости насытится сотнями вражеских тел.

Проклятия колдунов будет разрушены силой молитвы.

Мои люди не из тех кто побоится битвы.

Бой барабанов дружеских кланов обрушит громом волны.

Залп осадных орудий рассеит вражьи толпы.

Дождь смоет грязь, время залечит раны.

Племя странствующих бардах о нас в иных расскажет странах

Армада супротив армады дабы укротить супостата!

Эта битва будет воспета в балладах и одах.

Покроет пылью годы летописи хроник,

О народах гордых, с такой породой не разобьет молот.

Брат за брата с мечем булатным веря,

Их дело свято,

А вражина будет подмята рычащим накатом в лучах заката под дробь набата.

Где красивые тирады не прервут кровавое торнадо.

Ведь даны были клятвы стоять скалами, пока клинки из рук не выпали.

Превратив оскал в черты мимики.

В звоне жалющей стали, клинков и палиц,

Люди сыпались наземь не пройдя эту казнь.

Каждый за свою веру,

Каждый со своей злобой,

Каждый за свою семью которую не смеют трогать.

Позор жалким бежавшим с поля боя в страхе.

Хвала героям бравым и мир ставшим прахом…

Ветер разносит слухи о духах…

Земля дрожит от копыт стука.

Держите на готове свои луки,

Воины… с мечей не убирайте руки.

Ветер разносит слухи о духах…

Земля дрожит от копыт стука.

Держите на готове свои луки,

Воины… с мечей не убирайте руки.

Знаю тех кто предал!

Знаю тех кто предал!

Верю!

Вижу огонь в каждом кто здесь рядом.

Рука об руку готовы защитить то что дорого.

Бейте в колокол.

Настало время,

Под небосводом, под одним знаменем гордо,

За свою свободу будет биться братская рота.

Сколько сложено голов, грехов замолено.

Кровь стоптана бойцов толпами пройдено.

Крови пролита окрапев родные земли.

В свете храмов куполов не потерпим вражьей тени.

Пусть понесем потери!

Останемся верными вере!

Верными клятвам!

Верными делу!

Вперед смело, со стрелами в теле, братья, чести ради!

Сила предков с нами знайте!

Не отступим!

С мечей не убирайте руки.

Воины держите на готове луки.

Ветер разносит слухи о духах…

Земля дрожит от копыт стука.

Держите на готове свои луки,

Воины… с мечей не убирайте руки.

Ветер разносит слухи о духах…

Земля дрожит от копыт стука.

Держите на готове свои луки,

Воины… с мечей не убирайте руки.

О духах…

Воины…

О духах…

Воины…

De wind verspreidt geruchten over de geest...

De aarde beeft van het geluid van hoeven.

Houd je bogen klaar

Krijgers... Haal je handen niet van je zwaarden.

De wind verspreidt geruchten over geesten...

De aarde beeft van het geluid van hoeven.

Houd je bogen klaar

Krijgers... Haal je handen niet van je zwaarden.

Als je de intelligentie gelooft, zijn de ruiters al dichtbij.

De angst om dierbaren te verliezen zorgt ervoor dat we risico's nemen.

Het gaat niet om een ​​gevecht, het uur van de afrekening is gekomen,

Overwinning is een kwestie van eer, broeders, trek een harnas aan.

Jarenlang hebben legendes gemaakt over de inwoners van onze stad.

We zullen onze voorouders niet te schande maken in de naam van een trots volk.

Het geheugen van tovenaars slaat fragmenten van oude spreuken op.

Armor zal vijanden niet redden van magische berichten.

De muren van deze torens zullen de aanval van duizend pijlen weerstaan.

De grachten van het fort zullen verzadigd zijn met honderden vijandelijke lichamen.

De vloeken van tovenaars zullen worden verbroken door de kracht van gebed.

Mijn mensen zijn niet het type om strijd te vrezen.

Het getrommel van bevriende clans zal de golven met donder naar beneden halen.

Een salvo belegeringswapens zal de vijandelijke menigten uiteendrijven.

De regen zal het vuil wegspoelen, de tijd zal de wonden helen.

Een stam zwervende barden vertelt over ons in andere landen

Armada tegen de armada om de tegenstander te temmen!

Deze strijd wordt gezongen in ballads en odes.

Zal de jaren van de annalen van de kronieken met stof bedekken,

Over trotse volkeren, met zo'n ras zal de hamer niet breken.

Broer voor broer met een damastenzwaard gelovend

Hun zaak is heilig

En de vijand zal worden verpletterd door een grommende rol in de zonnestralen op het geluid van de tocsin.

Waar prachtige tirades de bloedige tornado niet zullen onderbreken.

Er werd immers gezworen om als rotsen te blijven staan ​​totdat de messen uit de handen vielen.

De grijns omzetten in gezichtsuitdrukkingen.

In het gerinkel van stekend staal, messen en knuppels,

Mensen vielen op de grond zonder door deze executie te gaan.

Ieder voor zijn eigen geloof,

Ieder met zijn eigen boosaardigheid,

Ieder voor zijn gezin, waar ze niet aan durven te komen.

Schande voor de ellendige die het slagveld in angst ontvluchtten.

Lof aan de dappere helden en de wereld veranderde in stof...

De wind verspreidt geruchten over geesten...

De aarde beeft van het geluid van hoeven.

Houd je bogen klaar

Krijgers... haal je handen niet van je zwaarden.

De wind verspreidt geruchten over geesten...

De aarde beeft van het geluid van hoeven.

Houd je bogen klaar

Krijgers... haal je handen niet van je zwaarden.

Ik ken degenen die verraden hebben!

Ik ken degenen die verraden hebben!

Ik geloof!

Ik zie vuur in iedereen die in de buurt is.

Hand in hand klaar om te beschermen wat kostbaar is.

Aanbellen.

De tijd is gekomen,

Onder het firmament, trots onder één vlag,

Een broederlijk bedrijf zal vechten voor zijn vrijheid.

Hoeveel hoofden zijn er gestapeld, voor zonden wordt gebeden.

Het bloed van de vertrapte strijders is massaal gepasseerd.

Er is bloed vergoten op de inheemse landen.

In het licht van de tempels van de koepels tolereren we de schaduw van de vijand niet.

Laten we een verlies nemen!

Laten we trouw blijven aan het geloof!

Echte geloften!

Trouw aan de zaak!

Voorwaarts stoutmoedig, met pijlen in het lichaam, broeders, ter wille van de eer!

Ken de kracht van uw voorouders bij ons!

Laten we niet terugdeinzen!

Haal je handen niet van de zwaarden.

Strijders, houd uw bogen gereed.

De wind verspreidt geruchten over geesten...

De aarde beeft van het geluid van hoeven.

Houd je bogen klaar

Krijgers... haal je handen niet van je zwaarden.

De wind verspreidt geruchten over geesten...

De aarde beeft van het geluid van hoeven.

Houd je bogen klaar

Krijgers... haal je handen niet van je zwaarden.

Over geesten...

krijgers...

Over geesten...

krijgers...