Que Amor Não Me Engana - Resistencia

Que amor não me engana com a sua brandura

Se da antiga chama, mal vive a amargura

Numa mancha negra, numa pedra fria

Que amor não te entrega na noite vazia

E as vozes embargam num silêncio aflito

Quando mais se apartam mais se ouve o seu grito

Muito as flor das àguas, noite marinheira

Para a minha beira

Em novas coutadas, junto de uma hera

Nascem flores vermelhas pela Primavera

Assim tu souberas irmã cotovia

Dizer-me se esperas o nascer do dia

E as vozes embargam num silêncio aflito

Quando mais se apartam mais se ouve o seu grito

Muito as flor das àguas, noite marinheira

Para a minha beira.

Die liefde bedriegt me niet met haar zachtaardigheid

Als van de oude vlam, leeft de bitterheid nauwelijks

In een zwarte vlek, in een koude steen

Wat liefde je niet geeft in de lege nacht

En de stemmen embargo in een gekwelde stilte

Hoe verder weg ze zijn, hoe meer hun geschreeuw wordt gehoord

Heel erg de bloem van het water, zeemansnacht

Aan mijn kant

In nieuwe coutadas, naast een klimop

Rode bloemen bloeien in het voorjaar

Zo wist je het, zuster leeuwerik

Vertel me of je wacht op de zonsopgang

En de stemmen embargo in een gekwelde stilte

Hoe verder weg ze zijn, hoe meer hun geschreeuw wordt gehoord

Heel erg de bloem van het water, zeemansnacht

Tot mijn rand.