The Flood At Lyons - Renaissance

You lie in peaceful slumbers

But yet so proud

So safe the second city

Houses reach the skyline and

Far below the narrow streets that sing

With the movement of the crowd

No break from daily changes

As life goes on Secure as French men can be Fill your time with love and wine

And in your heart you’ll know as long as you

There will always be a song

Then on a winter’s day

With your face against the cold and rain

In the wind there’s changes

The rivers rise

The water grips the town — tears fill her eyes

Chorus:

I’m standing here which way to go The crossroads call, but they don’t know

Midnight, caught inside

I’m standing here, could all be lost

The crossroads call

You’ve stood so long

It weaves the strangest picture

Of silky thread

The shadows cast reflection

Lyons as the water’s bed

Trees that stand look straight ahead

And search for a sight of distant land

This was a winter’s day

In your heart you felt the cold and rain

Change the wind to silence

There’s not a sound

Silver patterns run and dance

Upon the ground

Chorus

Je ligt in een vredige slaap

Maar toch zo trots

Dus beveilig de tweede stad

Huizen bereiken de skyline en

Ver onder de smalle straatjes die zingen

Met de beweging van de menigte

Geen onderbreking van dagelijkse wijzigingen

Terwijl het leven doorgaat Zo veilig als Franse mannen kunnen zijn Vul je tijd met liefde en wijn

En in je hart weet je het zolang je

Er zal altijd een nummer zijn

Dan op een winterdag

Met je gezicht tegen de kou en de regen

In de wind zijn er veranderingen

De rivieren stijgen

Het water grijpt de stad in – tranen vullen haar ogen

Refrein:

Ik sta hier welke kant ik op moet De kruispunten bellen, maar ze weten het niet

Middernacht, binnen gevangen

Ik sta hier, kan allemaal verloren gaan

Het kruispunt roept

Je hebt zo lang gestaan

Het weeft de vreemdste foto

Van zijdezachte draad

De schaduwen werpen reflectie

Lyon als het waterbed

Bomen die staan ​​kijken recht vooruit

En zoek naar een uitzicht op het verre land

Dit was een winterdag

In je hart voelde je de kou en de regen

Verander de wind in stilte

Er is geen geluid

Zilveren patronen rennen en dansen

op de grond

Refrein