Meksikon pikajuna I - Reino Helismaa

Pikajuna Meksikon

Halki kiitää, yö jo on

Valokeilat lakaisevat rataa kiiltävää

Haukku kuuluu kojootin

Häipyy meluun veturin

Sierra Madren takaa kuu kuin juusto möllöttää

Ensiluokan vaunussa

Uninen on tunnelma

Matkustajat — miehet, naiset — kaikki torkkuvat

Silloin vauhti hiljenee

Ja melkein pysähtyy

Missä lienee pysähdyksen syy?

Jarrut pyöriin kirskahtaa

Vaunun ovi aukeaa

Sisään syöksyy kaksi miestä mustanpuhuvaa:

Pikku-Pete, Iso-Pat

Gangstereita molemmat

Kumpainenkin suurta reikärautaa heiluttaa

«Kädet ylös, gentlemen!»

Huutaa käskyn terävän

Iso-Pat ja pari kertaa kattoon laukaisee

«Viisainta, kun jokainen nyt lompsan aukaisee

Kuula sille, joka kenkkuilee.»

Vastustaa ei kukaan voi, Pikku-Pete vartioi

Iso-Pat kun evakuoi sormin tottunein

Sormukset ja kukkarot, medaljongit, lompakot

Matkalaukut rosvo myöskin tutkii yksintein

Mitään uhreille ei jää, saalis toiveet ylittää

Pikku-Pete hohottelee kohti kurkkuaan:

«Miehet lyödään tainnoksiin, mutt' naiset viedään pois

Lempimättä en nyt olla vois.»

Jymisevä nauru soi, Iso-Pat nyt aprikoi

Kumppaninsa sanoja ja kohta murahtaa:

«Okay, niinpä tehdäänkin, saamme kelpo haaremin

Viedään likat piiloluolaan Sierra Madren taa.»

Silloin vaunun loukosta, herrasmiesten joukosta

Hidalgo nyt esiin astuu, sanoo: «Señores

Meille tehkää mitä vain mutt' naiset säästäkää

Muuten teistä kehno muisto jää.»

Seuraa hetken hiljaisuus, ehdotus on outo, uus

Haa, nyt naisten parvessakin syntyy kohinaa

Vanhapiika muuan, kas, viisikymmenvuotias

Vaatii puheenvuoroa ja heti sen myös saa

Silmät vihaa leimuten, tasajalkaa hyppien

Hidalgolle kiukkuaan hän ryhtyy purkamaan:

«Mitäs herra suutaan soittelee ja hääräilee

Me tehdään niin kuin rosvot määräilee.»

Vanhapiika hypähtää Patin kaulaan, siihen jää

Vaikka iso rosvo koittaa häätää häntä pois

Nainen lemmenkipeä, muiskuissaan on ripeä

Eikä Patin vastustelu estää niitä vois

Hohottelee Peten suu, kaveri kun hermostuu

Vanhanpiian kuiskiessa: «Darling, I love you.»

Matkustajat tuijottavat silmät selällään

Kuinka kaikki oikein päättyykään

Kauhuissaan on Iso-Pat, ikäneidon suudelmat

Tulisia ovat, niistä hehkuu lemmenlies

Kiljuu rosvo: «Kuulkaas Miss, minä olen naimisiss'

Ja on neljä lastakin, en ole vapaa mies

Kaverini kihlatkaa, siitä kelpo miehen saa.»

Puhe tämä Pikku-Peten posket kalventaa

Junavaunun ovesta hän säntää pakoon, jees

Muttei pääse metriäkään ees

Ikäneito hyljännyt, äskeisen on yljännyt

Pikkuruista Peteä hän halaa, suutelee

Vapauden takaisin, Iso-Pat sai tietenkin

Vuorostansa apua jo Pete huutelee

Vannoo, että myöskin hän, naimiskaupan pätevän

Solmi ja on lapsiakin vissiin seitsemän

Ehkäpä on kahdeksankin, laskutaidollaan

Kun ei Pete pysty loistamaan

Itkuun vääntyy neidon suu, nyt hän vasta kimmastuu

Peten leukaan täräyttää suoran oikean

Untenmailla otsa hiess' siinä uinuu pikkumies

Iso-Pat nyt huomaa vaaran häntä uhkaavan

Ehdi ei hän aseeseen tarttua, kun uudelleen

Vanhanpiian nyrkki puhuu — vaikka tuhanteen

Tuomari nyt laskea lukujaan kai sais

Ennen kuin Pat siitä virkoais

Pikajuna Meksikon matkaa jatkamassa on

Rosvot lojuu köytettyinä alla penkkien

Tehty on taas jako uusi

Takaisin kun omaisuus saatiin alkuasukkaitten sekä jenkkien

Vaara ohi, rauha maas, iloinen on vaunu taas

Yksi vaan on synkkänä no kuka arvatkaas

Onni taas on mennyt ohi suun… huhheijaa… onni taas on mennyt ohi suun…

Sneltrein naar Mexico

Lof, het is al nacht

Schijnwerpers vegen het pad glanzend

De schors is van de coyote

De locomotief verdwijnt in het lawaai

De Sierra Madren wordt gegarandeerd door de maan terwijl de kaas rommelt

In een eersteklas rijtuig

Slaperig is de stemming

Passagiers - mannen, vrouwen - allemaal snooze

Dan gaat het tempo omlaag

En stopt bijna

Waar is de reden van de stop?

De remmen op de wielen piepen

De wagendeur gaat open

Twee zwartharige mannen stormen binnen:

Pikku-Pete, Iso-Pato

beide gangsters

Elk van de grote geperforeerde ijzers golven

"Handen omhoog, heren!"

Roept het commando scherp

Big-Pat en een paar keer wordt het plafond geactiveerd

«De wijste, als iedereen nu de muur opent»

Luister naar hem die loopt.”

Niemand kan weerstaan, Kleine Pete bewakers

Iso-Pat bij het evacueren met zijn vingers gewend

Ringen en portemonnees, medaillons, portemonnees

Koffersrover onderzoekt ook alleen

Er is niets meer over voor de slachtoffers, de vangsthoop overtreft

Kleine Piet hapt naar zijn keel:

«Mannen worden doodgeslagen, maar vrouwen worden weggevoerd»

Ik kan nu niet meer zonder."

Een brullend gelach klonk, Iso-Pat nu abrikoos

De woorden van zijn partner en het punt gromt:

"Ok, laten we het doen, we krijgen een geldige harem

Laten we het vuil naar een verborgen grot achter de Sierra Madre brengen. »

Dan uit de val van de wagen, uit het midden van de heren

Hidalgo stapt nu naar voren, zegt: «Señores»

Doe ons alles behalve ons vrouwen redden

Anders heb je een slecht geheugen."

Volg een moment van stilte, het voorstel is vreemd, nieuw

Ha, nu is er ook geluid in de vrouwenzwerm

Een oude meid trouwens, vijftig jaar oud

Het vraagt ​​om de vloer en je krijgt het meteen

Ogen flikkeren van woede, springen platvoeten

Tot Hidalgo's woede begint hij te ontrafelen:

"Wat de heer roept en friemelt met zijn mond"

We zullen doen wat de overvallers voorschrijven."

De oude meid springt op Pat's nek, het blijft

Zelfs een grote overvaller probeert hem uit te zetten

Een vrouw met een zere keel, ze is levendig

En de weerstand van Pat weerhoudt hen er niet van om te kunnen

Pete's mond hijgt, man als hij nerveus wordt

In het gefluister van de oude man: 'Schat, ik hou van je.'

Passagiers staren met hun ogen op hun rug gericht

Hoe het ook afloopt

Horror is Iso-Pat, de kussen van een oud meisje

Ze zijn vurig, ze gloeien van de lemmenlies

De overvaller schreeuwt: 'Luister juffrouw, ik ben getrouwd'

En er zijn vier kinderen, ik ben geen vrije man

Mijn vriend zal met een goede man trouwen."

Het gepraat over de wangen van deze kleine Piet is huiveringwekkend

Hij rent weg van de deur van de treinwagon, yeah

Maar je kunt geen meter vooruit komen

Het leeftijdsmeisje is in de steek gelaten, de recente is verschenen

Ze knuffelt kleine Tiny, kusjes

Vrijheid terug, Iso-Pat kreeg natuurlijk

Piet roept al om hulp

Ik zweer ook dat ze gekwalificeerd zal trouwen

Hij heeft ook zeven kinderen

Misschien zijn het er acht, met hun rekenvaardigheden

Wanneer niet kan Pete niet schijnen

De mond van het meisje draait zich om in huilen, nu rilt ze gewoon

Pete's kin trilt recht rechts

In een dromenland slaapt de kleine man

Iso-Pat realiseert zich nu dat het gevaar hem bedreigt

Hij zal geen tijd hebben om de wapens op te nemen als hij terug is

De vuist van de oude meid spreekt - zelfs duizend

De rechter berekent nu zijn cijfers

Voordat Pat erover

De sneltrein vervolgt zijn reis naar Mexico

De bandieten hangen onder de banken

Nogmaals, de divisie is nieuw

Toen het eigendom werd verkregen door zowel de inboorlingen als de Yankees

Gevaar is voorbij, vrede op aarde, gelukkig is de koets weer

Een maar sombere goed wie kan je raden

Geluk daarentegen is voorbij.