Michael - Red House Painters

somehow in my excitement the last time you called,

it slipped again to ask your hidden whereabouts

i got a lead from your old triple ex-girlfriend, she said

«i heard he lost his mind again»

«again?"i said

i didn’t know that you ever did

michael, where are you now?

sleeping through the morning in flannel impaired

getting high in southern air

shoeless, sandy eveing down the unfamiliar

last whiff of salt-water freedom

skipping shells in the dead zone

with the ghost on your side

of the state borderline

whispering

«take it.. .»

do you remember our first subway ride?

our first heavy metal haircuts?

our last swim on the east coast?

and me with my ridiculous looking pierced nose?

i remember your warm smile in the sun

the daydreaming boy without a shirt on the birmingham barfly father

left the mother of three sons

you’re the oldest juvenile delinquent bum

my best friend

op de een of andere manier in mijn opwinding de laatste keer dat je belde,

het gleed weer uit om je verborgen verblijfplaats te vragen

ik heb een aanwijzing gekregen van je oude drievoudige ex-vriendin, zei ze:

«ik hoorde dat hij weer gek was geworden»

"alweer?" zei ik

ik wist niet dat je dat ooit deed

michael, waar ben je nu?

's ochtends doorslapen in flanel met een handicap

hoog worden in de zuidelijke lucht

schoenloze, zanderige avond langs het onbekende

laatste vleugje zoutwatervrijheid

shells overslaan in de dode zone

met de geest aan je zijde

van de staatsgrens

fluisteren

"pak aan.. ."

herinner je je onze eerste rit met de metro nog?

onze eerste heavy metal-kapsels?

onze laatste duik aan de oostkust?

en ik met mijn belachelijk uitziende doorboorde neus?

ik herinner me je warme glimlach in de zon

de dagdromende jongen zonder shirt op de birmingham barfly vader

verliet de moeder van drie zonen

jij bent de oudste jeugddelinquente zwerver

mijn beste vriend