Invisible Poetry - Red Cell

I have — become invisible

Holding on — it seems impossible

Nothing seems — to realy matter now

My bones have turned to chains of rust

Your face — is always in my way

Welcome home — revenge is warm for me A perfect world — it’s all so hollow now

But I know I am the last to laugh

Look up, there’s something beatiful

You will see, it’s picking on your door tonight

To, the very end of you

Can’t take me, Can’t take me Every word — I say attracting you

Vamp me — into your cave again

So dark — my hands all over you

I lost my system but my conscience still to blame

As I — touch your face again

I write — exploding poetry

This time — it’s all in my command

I took yor life but I swear I’ll kiss your grave

Ik heb — onzichtbaar geworden

Vasthouden — het lijkt onmogelijk

Niets lijkt — nu echt belangrijk te zijn

Mijn botten zijn veranderd in kettingen van roest

Je gezicht — staat me altijd in de weg

Welkom thuis - wraak is warm voor mij Een perfecte wereld - het is nu allemaal zo hol

Maar ik weet dat ik de laatste ben die lacht

Kijk omhoog, er is iets moois

Je zult zien, hij staat vanavond aan je deur

Tot het einde van jou

Kan me niet aan, kan me niet elk woord - ik zeg je aan te trekken

Vamp me — weer in je grot

Zo donker — mijn handen over je heen

Ik ben mijn systeem kwijt, maar mijn geweten heeft nog steeds de schuld

Terwijl ik... je gezicht weer aanraak

Ik schrijf — exploderende poëzie

Deze keer — het is allemaal in mijn bevel

Ik heb je leven genomen, maar ik zweer dat ik je graf zal kussen