Волк - Реанимация

Я на поле выйду, полная луна.

Обернусь вновь волком, славная зима.

Рысью на охоту, белые снега,

Чья-то кровь прольётся, но не моя!

Мне не доверяли, ненависть в глазах,

Род мой проклинали, мать была в слезах.

Прочь из царства пыли, коренных лесов!

Еле оторвался я от гончих псов!

Путь мой предначертан, так из года в год…

И луна сверкает, под когтями лёд.

Человек родился с волчьею душой,

Жил я средь людей, но бежал на вой.

Привкус сладкой крови, белые клыки

Стал для них изгоем — то закон толпы.

В сердце жар охоты — нет моей вины.

Вынужден принять я правила игры.

Лунною дорогой, да по льду реки

Я несусь как ветер, и отстали псы.

За рекой темнеет чистая земля.

Ik ga het veld in, volle maan.

Ik zal weer in een wolf veranderen, glorieuze winter.

Drafend op jacht, witte sneeuw,

Iemands bloed zal vergoten worden, maar niet het mijne!

Ik werd niet vertrouwd, haat in de ogen,

Mijn familie was vervloekt, mijn moeder was in tranen.

Weg van het rijk van stof, inheemse bossen!

Ik brak nauwelijks weg van de honden!

Mijn pad is voorbestemd, dus van jaar tot jaar ...

En de maan schittert, onder de klauwen van ijs.

De mens werd geboren met een wolvenziel,

Ik leefde onder de mensen, maar rende naar het gehuil.

De smaak van zoet bloed, witte tanden

Werd een paria voor hen - dat is de wet van de menigte.

De hitte van de jacht in mijn hart is niet mijn schuld.

Ik ben genoodzaakt om de spelregels te accepteren.

Op de maanverlichte weg, ja op het ijs van de rivier

Ik haast me als de wind, en de honden zijn achterop geraakt.

Achter de rivier wordt het pure land donker.