Finally Me - Raintime

I can feel that thing again

It lurks down in my pain

Every morning it’s the same

I can’t stand no more

Bridge

Ande I’ve walked and walked alone

Until the smile if who knows

How to put up with my jokes

All the tears that I kept

From falling down

Now I can

Let them shiver away

And leave aside the

Shame

There are stupid little things

Than no one understands

I can sense a new sunrise

That is framed by your eyes

Bridge

And I walk and walk with you

Slightly embarassed for my words

That I’ve never used before

I breathe those whispers that are Guiding me so above

I feel those shivers caressing me

Like the rain that falls

Ik kan dat ding weer voelen

Het ligt op de loer in mijn pijn

Elke ochtend is het hetzelfde

Ik kan er niet meer tegen

Brug

Ande ik heb gelopen en alleen gelopen

Tot de glimlach als wie weet

Hoe ik mijn grappen kan verdragen

Alle tranen die ik hield

Van naar beneden vallen

Nu kan ik

Laat ze maar rillen

En laat de

Schaamte

Er zijn domme kleine dingen

Dan begrijpt niemand

Ik voel een nieuwe zonsopgang

Dat wordt omlijst door je ogen

Brug

En ik loop en loop met je mee

Een beetje beschaamd voor mijn woorden

Die ik nog nooit heb gebruikt

Ik adem die fluisteringen die me zo boven leiden

Ik voel die rillingen me strelen

Zoals de regen die valt