My R - Rachie, Hikaru Station

Just as I was about to take my shoes off, on the rooftop there I see

A girl with braided hair here before me, despite myself, I go and scream

«Hey, don’t do it please!»

Whoa, wait a minute what did I just say?

I couldn’t care less either way

To be honest, I was somewhat pissed

This was an opportunity missed

The girl with braided hair told me her woes

You’ve probably heard it all before

«I really thought that he might be the one

But then he told me he was done»

For God’s sake, please!

Are you serious?

I just can’t believe

That for some stupid reason, you got here before me

Are you upset 'cause you can’t have what you wanted?

You’re lucky that you’ve never gotten robbed of anything!

«I'm feeling better thank you for listening»

The girl with braided hair then disappeared

«Alright, today’s the day!»

or so I thought

Just as I took both of my shoes off

There was but a girl short as can be

Despite myself, I go and scream

The petite girl told me her woes

You’ve probably heard it all before

«Everyone ignores me, everyone steals

I don’t fit in with anyone here»

For God’s sake, please!

Are you serious?

I just can’t believe

That for some stupid reason you got here before me

'Cause even so, you’re still loved by everyone at home

There’s always dinner waiting on the table, you know!

«I'm hungry,» said the girl as she shed a tear

The girl short as can be then disappeared

And like that, there was someone every day

I listened to their tale

I made them turn away

And yet there was no one who would do this for me

No way I could let out all this pain

For the very first time, there I see

Someone with the same pains as me

Having done this time and time again

She wore a yellow cardigan

«I just wanna stop the scars that grow

Ev-e-ry-time that I go home»

«That's why I came up here instead»

That’s what the girl in the cardigan said

Whoa, wait a minute what did I just say?

I couldn’t care less either way

But in the moment I just screamed

Something that I did not believe

«Hey, don’t do it please!»

Aah what to do?

I can’t stop this girl, oh this is new

For once I think I’ve bitten off more than I can chew

But even so please just go away so I can’t see

Your pitiful expression is just too much for me!

«I guess today is just not my day»

She looked away from me and then she disappeared

There’s no one here today, I guess it’s time

It’s just me, myself, and I

There’s no one who can interfere

No one to get in my way here

Taking off my yellow cardigan

Watching my braids all come undone

This petite girl, short as can be

Is gonna jump now and be free

Net toen ik op het punt stond mijn schoenen uit te doen, zie ik daar op het dak

Een meisje met gevlochten haar hier voor me, ondanks mezelf, ga ik schreeuwen

"Hé, doe het alsjeblieft niet!"

Wacht even, wat zei ik net?

Het kan me hoe dan ook niets schelen

Om eerlijk te zijn, was ik een beetje pissig

Dit was een gemiste kans

Het meisje met gevlochten haar vertelde me haar ellende

Je hebt het waarschijnlijk allemaal al eens eerder gehoord

"Ik dacht echt dat hij de ware zou zijn"

Maar toen vertelde hij me dat hij klaar was»

In godsnaam, alsjeblieft!

Ben je serieus?

Ik kan gewoon niet geloven

Dat je om de een of andere stomme reden hier eerder was dan ik

Ben je van streek omdat je niet kunt krijgen wat je wilde?

Je hebt geluk dat je nog nooit van iets bent beroofd!

«Ik voel me beter, bedankt voor het luisteren»

Het meisje met gevlochten haar verdween toen

"Oké, vandaag is het zover!"

of dat dacht ik al

Net toen ik mijn beide schoenen uitdeed

Er was maar een meisje zo kort als maar kan

Ondanks mezelf, ga ik gillen

Het tengere meisje vertelde me haar ellende

Je hebt het waarschijnlijk allemaal al eens eerder gehoord

«Iedereen negeert me, iedereen steelt

Ik pas hier met niemand samen»

In godsnaam, alsjeblieft!

Ben je serieus?

Ik kan gewoon niet geloven

Dat je om de een of andere stomme reden hier eerder was dan ik

Want zelfs dan ben je nog steeds geliefd bij iedereen thuis

Er staat altijd een diner op tafel, weet je!

"Ik heb honger", zei het meisje terwijl ze een traan liet

Het meisje zo kort als maar kan, verdween toen

En zo was er elke dag wel iemand

Ik luisterde naar hun verhaal

Ik liet ze zich afwenden

En toch was er niemand die dit voor mij zou doen

Op geen enkele manier kon ik al deze pijn kwijt

Voor de allereerste keer, daar zie ik

Iemand met dezelfde pijn als ik

Dit keer op keer gedaan

Ze droeg een geel vest

"Ik wil gewoon de littekens die groeien stoppen"

Elke keer dat ik naar huis ga»

«Daarom ben ik hierheen gekomen»

Dat zei het meisje in het vest

Wacht even, wat zei ik net?

Het kan me hoe dan ook niets schelen

Maar op het moment dat ik gewoon schreeuwde

Iets dat ik niet geloofde

"Hé, doe het alsjeblieft niet!"

Aah wat te doen?

Ik kan dit meisje niet stoppen, oh dit is nieuw

Voor een keer denk ik dat ik meer heb afgebeten dan ik kan kauwen

Maar ga toch alsjeblieft weg zodat ik het niet kan zien

Je meelijwekkende uitdrukking is gewoon te veel voor mij!

"Ik denk dat vandaag gewoon niet mijn dag is"

Ze keek weg van me en toen verdween ze

Er is hier niemand vandaag, ik denk dat het tijd is

Het is alleen ik, mezelf en ik

Er is niemand die tussenbeide kan komen

Niemand die me hier in de weg kan lopen

Mijn gele vest uittrekken

Kijken hoe mijn vlechten allemaal loskomen

Dit tengere meisje, zo kort als maar kan

Gaat nu springen en vrij zijn