White Queen (As It Began) - Queen

So sad her eyes

Smiling dark eyes

So sad her eyes

As it began

On such a breathless night as this

Upon my brow the lightest kiss

I walked alone

And all around the air did say

My lady soon will stir this way

In sorrow known

The white queen walks and

The night grows pale

Stars of lovingmess in her hair

Needing — unheard

Pleading — one word

So sad my eyes

She cannot see

How did thee fare, what have thee seen

The mother of the willow green

I call her name

And 'neath her window have I stayed

I loved the footsteps that she made

And when she came

White queen how my heart did ache

And dry my lips no word would make

So still i wait

My goddess hear my darkest fear

I speak too late

It’s for evermore that I wait

Dear friend goodbye

No tear in my eyes

So sad it ends

As it began

Zo verdrietig haar ogen

Lachende donkere ogen

Zo verdrietig haar ogen

Zoals het begon

Op zo'n ademloze nacht als deze

Op mijn voorhoofd de lichtste kus

Ik liep alleen

En overal in de lucht zei:

Mijn vrouw zal zich zo roeren

Met spijt bekend

De witte koningin loopt en

De nacht wordt bleek

Sterren van liefdevolle puinhoop in haar haar

Noodzaak — ongehoord

Pleiten — één woord

Zo verdrietig mijn ogen

Ze kan niet zien

Hoe is het je vergaan, wat heb je gezien?

De moeder van het wilgengroen

Ik noem haar naam

En 'onder haar raam ben ik gebleven'

Ik hield van de voetstappen die ze maakte

En toen ze kwam

Witte koningin wat deed mijn hart pijn

En droog mijn lippen geen woord zou maken

Dus ik wacht nog steeds

Mijn godin hoort mijn donkerste angst

Ik spreek te laat

Het is voor altijd dat ik wacht

Beste vriend tot ziens

Geen traan in mijn ogen

Zo triest dat het eindigt

Zoals het begon