Rancho das Namoradas - Quarteto Em Cy

Já vem raiando a madrugada

Acorda, que lindo!

Mesmo a tristeza está sorrindo

Entre as flores da manhã se abrindo nas flores do céu

O véu das nuvens que esvoaçam

Que passam

Pela estrela a morrer

Parecem nos dizer

Que não existe beleza maior do que o amanhecer

E no entanto maior

Bem maior do que o céu

Bem maior do que o mar

Maior que toda natureza

É a beleza que tem a mulher namorada

Seu rosto é assim como aurora ardente

Sua alma é uma estrela inocente

Seu corpo uma rosa fechada

Em seus seios pudores

Renascem das dores

De antigos amores

Que vieram mas não eram

Um amor que se espera

O amor primavera

São tantos seus encantos

Que para os comparar

Nem mesmo a beleza

Que tem as auroras do mar

Het begint al te dagen

Wakker worden, wat mooi!

Zelfs verdriet lacht

Tussen de ochtendbloemen die opengaan in de bloemen van de lucht

De sluier van vliegende wolken

passeren

Voor de stervende ster

lijken ons te vertellen

Dat er geen grotere schoonheid is dan de dageraad

En hoe groter

Veel groter dan de lucht

Veel groter dan de zee

Groter dan de hele natuur

Het is de schoonheid die een vriendin heeft

Je gezicht is net als een brandende dageraad

Je ziel is een onschuldige ster

Je lichaam een ​​gesloten roos

In haar bescheiden borsten

herboren uit pijn

Van oude liefdes

die kwamen maar niet waren

Een liefde die wordt verwacht

lente liefde

Er zijn zoveel van je charmes

Wat om ze te vergelijken?

niet eens de schoonheid

Die de dageraad van de zee heeft