Умру один - Qianti, Rosenblatt

Внешний мир — омерзительно скучный виварий

И он навевает желанье поближе взглянуть на тех тварей

Что молча сидят у вас всех в черепах…

Я пропах одиночеством: зодчество кончилось

Вот я — высочество, существовать в этой клетке не хочется

Сколько мне корчиться?

Крик непрожёванный сгнил у меня на зубах…

В мире света

В силуэтах

Осталось всё…

Осталось всё…

Я умру один…

Я умру один…

Что мне осталось?

Что мне осталось?

Что мне осталось?

Что?

Больше не нужно…

Больше не нужно…

Больше не нужно…

Всё

Что тебе делать?

Что теперь делать

Когда ты один?

Да всё замечательно

Это мой сплин

В мире света

В силуэтах

Осталось всё…

Осталось всё…

Я умру один…

Я умру один…

Гудят города‚ словно пьяные в хлам сазандары

Не тешу себя тем‚ что знаю‚ что там, впереди…

Я молча лежу и считаю глухие удары

Родного казалось бы сердца в чужой незнакомой груди…

И как бы нам всем ни хотелось обратного

Тени вмещать перестала гора…

Я-то конечно всегда буду рад, но вам

Снова пора‚ но вам снова пора…

Поживи с моё в темноте —

Перестанешь шарахаться собственной тени

Мы видно не там, мы видно не те…

Нас время с тобой до скелета разденет

Ах, если бы мы могли

Срываться с петель‚ как хлипкие дверцы

Ведь нам остаётся

Жить среди тех, кто вечно молчит

Жить пока сердце не просто стучит,

А в клетке яростно бьётся…

Что мне осталось?

В мире света

В силуэтах

Осталось всё…

Осталось всё…

Я умру один…

Я умру один…

De buitenwereld is een walgelijk saai vivarium

En hij wekt een verlangen op om die wezens van dichterbij te bekijken

Wat stilletjes zitten in jullie allemaal in schildpadden ...

Ik rook naar eenzaamheid: architectuur is voorbij

Hier ben ik - Hoogheid, ik wil niet in deze kooi bestaan

Hoeveel moet ik kronkelen?

Een ongekauwde schreeuw rotte op mijn tanden...

In de wereld van het licht

in silhouetten

Het enige dat overblijft is...

Het enige dat overblijft is...

Ik zal alleen sterven...

Ik zal alleen sterven...

Wat blijft er voor mij over?

Wat blijft er voor mij over?

Wat blijft er voor mij over?

Wat?

Niet meer nodig…

Niet meer nodig…

Niet meer nodig…

Alles

Wat zou je moeten doen?

Wat zullen we doen

Als je alleen bent?

Ja alles is geweldig

Dit is mijn milt

In de wereld van het licht

in silhouetten

Het enige dat overblijft is...

Het enige dat overblijft is...

Ik zal alleen sterven...

Ik zal alleen sterven...

De steden bruisen, als sazandars dronken in de prullenbak

Ik vermaak me niet met het feit dat ik weet wat er gaat gebeuren...

Ik lig stil en tel de plof

Het lijkt erop dat een inheems hart in een onbekende kist zit...

En hoe graag we allemaal het tegenovergestelde zouden willen

De berg hield op de schaduwen te bevatten ...

Natuurlijk zal ik altijd blij zijn, maar jij

Het is weer tijd, maar het is weer tijd voor jou...

Leef met mij in het donker -

Stop met het schuwen van je eigen schaduw

We zijn er blijkbaar niet, we zijn niet zichtbaar...

De tijd zal ons uitkleden tot op het skelet

Ach, als we dat maar konden

Vallen uit de scharnieren als dunne deuren

We zijn tenslotte nog over

Om te leven tussen degenen die eeuwig zwijgen

Leef totdat het hart klopt,

En het klopt furieus in de kooi...

Wat blijft er voor mij over?

In de wereld van het licht

in silhouetten

Het enige dat overblijft is...

Het enige dat overblijft is...

Ik zal alleen sterven...

Ik zal alleen sterven...