Diary of a Nurse - Pungent Stench

Daddy’s gone

Left his spawn

He won’t return before dawn

She’s the nurse

She’s perverse

By the end of night you’ll need a hearse

Trapped with this furious hag

The children start to cry

No rescue anywhere

They know they have to die

As she scents

Excrements

She smears the shit with her hands

In their eyes

On their thighs

Sharing that feast with the flies

Their screams increase her lust

Excite her hideous greed

The aspect of disgust

The pleasure to stampede

This is how the story goes

In it’s entire glory

She takes off all her clothes

First she spreads her flabby butt

And makes them lick her twat

When her juices start to flow

She’s reaching for her bag

To get her whetted hoe

Ruthless is the attack

As the nanny begins to hack

Children’s blood got spilled tonight

Body parts adorn the room

What a vision of delight

With her long finger nails

She rips out their entrails

Now that her work is done

There’s no more screaming

She had a lot of fun

Now comes the cleaning

She picks the children up

Slowly and placid

Dissolves their corpses in

Sulfuric acid

The sun comes up and she has to scoot

Before the cops embark the pursuit

Inside her head the memories remain

Of all these naughty kids she had slain

Papa is weg

Links zijn spawn

Hij komt niet voor zonsopgang terug

Zij is de verpleegster

Ze is pervers

Tegen het einde van de nacht heb je een lijkwagen nodig

Gevangen met deze woedende hag

De kinderen beginnen te huilen

Nergens te redden

Ze weten dat ze moeten sterven

Zoals ze ruikt

uitwerpselen

Ze smeert de stront met haar handen

In hun ogen

Op hun dijen

Dat feest delen met de vliegen

Hun geschreeuw verhoogt haar lust

Prikkel haar afschuwelijke hebzucht

Het aspect van walging

Het plezier om te stampen

Zo gaat het verhaal

In zijn volle glorie

Ze doet al haar kleren uit

Eerst spreidt ze haar slappe kont

En laat ze haar kutje likken

Wanneer haar sappen beginnen te stromen

Ze reikt naar haar tas

Om haar geslepen schoffel te krijgen

Meedogenloos is de aanval

Als de oppas begint te hacken

Er is vanavond kinderbloed vergoten

Lichaamsdelen sieren de kamer

Wat een visioen van verrukking

Met haar lange vingernagels

Ze scheurt hun ingewanden eruit

Nu haar werk erop zit

Er is geen geschreeuw meer

Ze had veel plezier

Nu komt de schoonmaak

Ze haalt de kinderen op

Langzaam en kalm

Lost hun lijken op in

Zwavelzuur

De zon komt op en ze moet opschieten

Voordat de politie de achtervolging ingaat

In haar hoofd blijven de herinneringen

Van al deze ondeugende kinderen die ze had vermoord