Psycroptipath - Psycroptic

Mentally he’s screaming as his life drives him insane

-Psycroptipath

Judgement reigns upon him from those higher in the chain

-Psycroptipath

Urges burning deep inside to go against the grain-Psycroptipath

They take it all away, those drones who control his life

Programmed to deaden his soul

Those dressed in suits taking hold

Masters of his life, though only nine 'til five

Day is just as the night, each day as it ends, it is only the start

Returning from that place, he again becomes alive

Enters a place called home, to rest his bones

Turns to his music device, brings it to life

It fills him- soothes his soul

Hears the blast, feels the beat, soaks in grind- cleans his mind

Echoes the scream, grips his seat, feels his heart-beat faster

He’s so warm-but unstable-his rhythms changed-a beat unleashed

Something’s flowing ten-fold when he does this every night

-Adrenaline

Over-active substance makes reality insane-Psycroptipath

Blindly he’s controlled by fluid flowing in his veins-Unnaturally

Mentally he’s swimming in a psychopathic dream- Psycroptipath

Now a summoning, seduced by a stirring, revenge is his mask

Feels the dark urges to kill, it excites him so

He will not be calm, until he sees the flow

Leaves his home and slips into the darkened nighttime

Prowls the streets intends to find some suited satans

His moments of insanity are still directed

Revenge is his motive and he knows his target

He sees two demons- leaving their day-nest

Their place for torture- paid for their pleasure

Controlling hundreds- gods in the daylight

A dark alley beckons- they answer its call

His breath quickens- as does his heart

Upon them in an instant, knife in his hand

Reaction so slow- rips them to shreds

Now their time- expired- they wasted life- dimmed lights-

Now they’re essentially- powerless

Flesh carved from the bones, insides exposed

Wished he’d heard them moan, he saw them bleed

Now he feels so mentally drained

Flow has stopped now revenge is attained

He starts stumbling in the direction of his home

His mind is in pieces but he still feels so complete

He must rest soon his body is weakening

Temporarily ruined by his mental state

As he returns home his mind is back in reality

And the judgement he inflicted is now coursing through his mind

Turns in over in his head as he does this every night

When he gets high from aural infliction of that pounding music

He knows what he does is wrong though it feels right

But he will never feel guilt for in his mind- he is the victim

Geestelijk schreeuwt hij terwijl zijn leven hem gek maakt

-Psycroptipath

Het oordeel regeert over hem van degenen die hoger in de keten staan

-Psycroptipath

Dringt er op aan diep van binnen te branden om tegen het graan-Psycroptipath te gaan

Ze nemen het allemaal weg, die drones die zijn leven beheersen

Geprogrammeerd om zijn ziel te doden

Degenen die gekleed zijn in pakken grijpen aan

Meesters van zijn leven, hoewel slechts negen tot vijf

Dag is net als de nacht, elke dag als hij eindigt, is nog maar het begin

Als hij van die plaats terugkeert, komt hij weer tot leven

Komt een plaats binnen die thuis wordt genoemd, om zijn botten te laten rusten

Draait naar zijn muziekapparaat, brengt het tot leven

Het vult hem - kalmeert zijn ziel

Hoort de ontploffing, voelt de beat, dringt in de maling - reinigt zijn geest

Weergalmt de schreeuw, grijpt zijn stoel vast, voelt zijn hartslag sneller kloppen

Hij is zo warm, maar onstabiel, zijn ritmes veranderden en er kwam een ​​beat los

Er stroomt iets tienvoudig als hij dit elke nacht doet

-adrenaline

Overactieve stof maakt realiteit krankzinnig-Psycroptipath

Blindelings wordt hij gecontroleerd door vloeistof die in zijn aderen stroomt - onnatuurlijk

Geestelijk zwemt hij in een psychopathische droom - Psycroptipath

Nu is een oproep, verleid door een opschudding, wraak zijn masker

Voelt de duistere drang om te doden, het windt hem zo op

Hij zal niet kalm zijn, totdat hij de stroom ziet

Verlaat zijn huis en glijdt de donkere nacht in

Sluipt door de straten om geschikte satans te vinden

Zijn momenten van waanzin zijn nog steeds geregisseerd

Wraak is zijn motief en hij kent zijn doelwit

Hij ziet twee demonen die hun dagnest verlaten

Hun plaats voor marteling - betaald voor hun plezier

Honderden goden in het daglicht besturen

Een donker steegje lonkt - ze beantwoorden zijn oproep

Zijn adem versnelt - net als zijn hart

In een oogwenk op hen, mes in zijn hand

Reageer zo, dat ze aan flarden scheuren

Nu is hun tijd verstreken - ze hebben hun leven verspild - gedimde lichten -

Nu zijn ze in wezen machteloos

Vlees gesneden uit de botten, binnenkant zichtbaar

Ik wou dat hij ze had horen kreunen, hij zag ze bloeden

Nu voelt hij zich zo mentaal uitgeput

Flow is gestopt nu wraak is bereikt

Hij begint te strompelen in de richting van zijn huis

Zijn geest is in stukken, maar hij voelt zich nog steeds zo compleet

Hij moet snel rusten, zijn lichaam wordt zwakker

Tijdelijk geruïneerd door zijn mentale toestand

Als hij naar huis terugkeert, is zijn geest weer in de realiteit

En het oordeel dat hij heeft opgelegd, spookt nu door zijn hoofd

Draait zich om in zijn hoofd terwijl hij dit elke nacht doet

Wanneer hij high wordt van het auditief toebrengen van die beukende muziek?

Hij weet dat wat hij doet verkeerd is, hoewel het goed voelt

Maar hij zal zich nooit schuldig voelen omdat hij het slachtoffer is