Condemned by Discontent - Psycroptic

Centuries ago in an ancient city

A rich young man dwindled in his own pity

No-one cared- for what he said, inherited riches-

When his father died no-one respected him-

He knew this, they all despised his father’s deeds

Buying children- for his own use, slavery- and paid abuse

Children he hired- for sex or toil, purchased them- from the poor

He stopped the business, with his father dead

No-one could forgive him, just hate him instead

Now he yearned for power, what could he do

He went searching for an answer, to the Wizard’s lair

He had to leave- the stone carved city

Enter the forest- of the wise and the lost

Seeking the castle- of the almighty wizard

Willing to pay- whatever the cost

He sees something- amongst the trees in the forest

A huge castle- with three darkened towers

Runs to the gates- he’s eager to enter- suddenly feels-

Very alive, the doors open- (a) voice calls him inside

Lamps lead the man- to a marble staircase

Seems the right way- so ascend he does

There is a doorway- he enters a room

The-wizard-stands-there-with-something-in-his-hands

It’s a mask made of silver

«I-know-what-you-want"-he-says-"I've watched-you-when-

I have been dreaming

Here is what you need to gain the respect-

Of those ignorant people, wear this and it will give you power-

You have never before dreamed of

The man stood surprised as he listened to the wizard-

He gave him ten pieces of gold in return

He ran to the city- with the mask in hand

He left the forest- into familiar land

He couldn’t wait to try it- put it on as soon as he was there

Burning anticipation- for so long he waited

He entered- the roads of his town

Put on- the mask- excitedly looked around

It felt- strange once- it was on his face

As if- a transition was taking place

Then in- an instant- something had changed

People- passing by- were not treating him the same

Some were- even- falling to their knees

As if- he were- some kind of higher being

Suddenly he realised, there was something wrong

He then desired, to take off the mask

But then to his horror, it stuck to the face

Now it was his new skin, he could never change

Then he knew, that the wizard had tricked him, he had traded

Hatred for fear, now he would pay, for his selfish biddings

All he wanted, was people to care

He would have traded all his riches just to be liked

Now he will be ignored and feared for the rest of his life

Eeuwen geleden in een oude stad

Een rijke jongeman slonk in zijn eigen medelijden

Niemand gaf om wat hij zei, erfde rijkdommen

Toen zijn vader stierf, respecteerde niemand hem...

Hij wist dit, ze verachtten allemaal de daden van zijn vader

Kinderen kopen - voor eigen gebruik, slavernij - en betaald misbruik

Kinderen die hij huurde - voor seks of zwoegen, kocht ze - van de armen

Hij stopte het bedrijf, met zijn vader dood

Niemand kon hem vergeven, in plaats daarvan haat je hem

Nu snakte hij naar macht, wat kon hij doen?

Hij ging op zoek naar een antwoord, naar het hol van de Tovenaar

Hij moest de met stenen uitgehouwen stad verlaten

Ga het bos in - van de wijzen en de verlorenen

Op zoek naar het kasteel van de almachtige tovenaar

Bereid om te betalen, ongeacht de kosten

Hij ziet iets tussen de bomen in het bos

Een enorm kasteel met drie verduisterde torens

rent naar de poorten - hij staat te popelen om naar binnen te gaan - voelt plotseling -

Zeer levendig, de deuren gaan open- (een) stem roept hem naar binnen

Lampen leiden de man naar een marmeren trap

Lijkt de juiste manier - dus opstijgen doet hij

Er is een deuropening - hij komt een kamer binnen

De-tovenaar-staat-daar-met-iets-in-zijn-handen

Het is een masker gemaakt van zilver

«Ik-weet-wat-je-wilt-hij-zegt------------------------

Ik heb gedroomd

Dit is wat je nodig hebt om het respect te krijgen-

Van die onwetende mensen, draag dit en het zal je macht geven...

Je hebt nog nooit gedroomd van

De man stond verbaasd terwijl hij luisterde naar de tovenaar-

Hij gaf hem tien goudstukken in ruil

Hij rende naar de stad - met het masker in de hand

Hij verliet het bos - naar bekend land

Hij kon niet wachten om het te proberen - trek het aan zodra hij er was

Brandende verwachting - zo lang dat hij wachtte

Hij ging de wegen van zijn stad binnen

Zet- het masker op- keek opgewonden om zich heen

Het voelde- eens vreemd- het was op zijn gezicht

Alsof er een overgang plaatsvindt

Toen was er in een oogwenk iets veranderd

Mensen - die langskwamen - behandelden hem niet hetzelfde

Sommigen vielen zelfs op hun knieën

Alsof hij een soort hoger wezen is

Plotseling realiseerde hij zich dat er iets mis was

Hij wenste toen dat hij het masker af wilde zetten

Maar tot zijn schrik bleef het aan het gezicht plakken

Nu was het zijn nieuwe huid, hij zou nooit kunnen veranderen

Toen wist hij dat de tovenaar hem had bedrogen, hij had geruild...

Haat voor angst, nu zou hij betalen, voor zijn egoïstische biedingen

Het enige wat hij wilde, waren mensen om om te geven

Hij zou al zijn rijkdom hebben geruild om aardig gevonden te worden

Nu zal hij voor de rest van zijn leven worden genegeerd en gevreesd