Straightjacket Hell - Psychopunch

When the daylight turns to gray

I can’t open up my eyes, can’t move my legs

Such an awful place to dwell

All the walls are painted white can’t live to tell

They feel so sorry for my fucked up sorry mind

Like a walking timebomb people better treat me kind

Came down so evil all the girls they walked away

Now I’m all alone in this cell

I can’t remember why I’m here or what to say

In this straightjacket hell

If tomorrow never comes it don’t mean that much to me

I don’t belong

Medication time again, I can’t move my fucking arms

Can’t feel no pain

And the doctors they all say that I’m OK

In my straightjacket hell

Living like a zombie here today

Gone tomorrow nothing seems OK

Living like a zombie here today

Born free but now I live in chains

I live alone and you can go to hell

I’m safe in straightjacket hell

Wanneer het daglicht grijs wordt

Ik kan mijn ogen niet openen, kan mijn benen niet bewegen

Zo'n vreselijke plek om te wonen

Alle muren zijn wit geverfd, ik kan het niet naleven

Ze hebben zo medelijden met mijn verdomde sorry geest

Als een wandelende tijdbom kunnen mensen me beter behandelen

Kwam zo slecht alle meisjes dat ze wegliepen

Nu ben ik helemaal alleen in deze cel

Ik weet niet meer waarom ik hier ben of wat ik moet zeggen

In dit keurslijf hel

Als morgen nooit komt, betekent het niet zoveel voor mij

Ik hoor er niet bij

Het is weer tijd voor medicatie, ik kan mijn verdomde armen niet bewegen

Kan geen pijn voelen

En de dokters zeggen allemaal dat ik in orde ben

In mijn dwangbuis hel

Leven als een zombie hier vandaag

Morgen weg niets lijkt OK

Leven als een zombie hier vandaag

Vrij geboren, maar nu woon ik in ketens

Ik woon alleen en jij kunt naar de hel gaan

Ik ben veilig in het keurslijf van de hel