In the Black - Psapp

I found you in the forest

And your bed was made of needles

You were sleeping

In the gloaming and the calm

I took you in my arms

Oh I laid you on my breast

Breathing in your soft sighs and your milky breath

And I asked you where you came from

And you said you didn’t know

But you found it didn’t matter

So I begged you not to go

I bathed you in the water

And I dried you with the day

We are nowhere

No one walks this way

Will we ever

Will we ever learn

Will we ever

Will we ever learn

That all we leave behind us is a pile of dirt beside us

Did I make, make a broken man

It’s too late now to turn it round

To make a sign so you’ll be found

I took you from the forest though you didn’t want to go

I tried to do my best for you

It didn’t always show

And I rocked you when you cried

And I hushed you in the black

You raised your eyes to meet mine

Said «you have to take me back»

I didn’t want to do it for you were all I had

But the life was draining from you

Your heart was getting sad

I still go to the forest and I want to call your name

The pull of you is endless

And I love you just the same

Will we ever

Will we ever learn

Will we ever

Will we ever learn

That all we leave behind us is a pile of dirt beside us

Did I make, make a broken man

Is it too late now to turn it round

To make a sign so you’ll be found

I’ll make a stake and pound it down

I’m sorry not to make you proud

Ik vond je in het bos

En je bed was gemaakt van naalden

Je sliep

In de schemering en de rust

Ik nam je in mijn armen

Oh ik heb je op mijn borst gelegd

Adem je zachte zuchten en je melkachtige adem in

En ik vroeg je waar je vandaan kwam

En je zei dat je het niet wist

Maar je vond dat het er niet toe deed

Dus ik smeekte je om niet te gaan

Ik heb je in het water gebaad

En ik heb je met de dag afgedroogd

We zijn nergens

Niemand loopt deze kant op

Zullen we ooit

Zullen we het ooit leren?

Zullen we ooit

Zullen we het ooit leren?

Dat alles wat we achter ons laten een hoop vuil naast ons is

Heb ik een gebroken man gemaakt?

Het is nu te laat om het om te draaien

Een teken maken zodat je gevonden wordt

Ik heb je uit het bos gehaald, hoewel je niet wilde gaan

Ik heb geprobeerd mijn best voor je te doen

Het werd niet altijd weergegeven

En ik wiegde je toen je huilde

En ik deed je zwijgen in het zwart

Je sloeg je ogen op om de mijne te ontmoeten

Zei "je moet me terugbrengen"

Ik wilde het niet doen, want jij was alles wat ik had

Maar het leven stroomde uit je weg

Je hart werd verdrietig

Ik ga nog steeds naar het bos en ik wil je naam noemen

De aantrekkingskracht van jou is eindeloos

En ik hou net zo veel van je

Zullen we ooit

Zullen we het ooit leren?

Zullen we ooit

Zullen we het ooit leren?

Dat alles wat we achter ons laten een hoop vuil naast ons is

Heb ik een gebroken man gemaakt?

Is het nu te laat om het om te draaien?

Een teken maken zodat je gevonden wordt

Ik doe een inzet en verpletter het

Het spijt me dat ik je niet trots heb gemaakt