Made Straight - Propaganda, Audrey Assad

So self-sufficiency dies hard, right?

But when rightfully humbled, God shows up in burning bushes

May we step into the fray like «I got something to say»

May we hold no armies, no weapons, no ceremonial authority

Just a walking stick of an old-timer and not an ounce of fear

May we have a faith birthed out of a revelation of promise

A reflex caused by what you know to be true of God

Life is not a comic book

There are no perfect victims or villains, just us

We are smog-laced oxygen tanks tossed to capsize murderers

Resting on his power of deliverance and the integrity to accomplish it

May I stand in the belly of what Babylon is biting

In the vein of the best metaphor of what love exists for

May my legacy be permanently associated with those hated

An exodus from Exodus with zero concern for what Pharaoh thinks

May we be crooked champions

And we are not those without hope or hoping in hope alone

Resurrection shows that this land is not our home

We are sojourners living out what a past action bought us

With the knowledge that we have yet to see the fullness of what it got us

All of creation groaning, labor aches and pains

Like the crushing of a planet’s moon could make Saturn’s rings

My crooked soul covered in blood stains

Blessing is a perspective, the ironic gift of cancer

If I could bottle the feeling where every morning’s a blessing

'Cause every breath could be your last one man, that’s the answer

Be patient with one another, be gracious 'cause our time is short

Remember you too were once in darkness 'fore he brought forth

Christ the hope of glory sealed our eternity

Purchased permanently, by only Him worthy

But my mouth has yet to catch up with what my heart knows

And my heart is still lightyears behind my library, it’s scary

There’s no plaques on my wall

'Cept the influence I had on those with plaques on they wall

It could leave a man salty like «when it finna be my turn?»

And a lower me is leaning towards an attitude beneath me

And I am just like them, a systemic participant

Longing for escape and hoping in salvation

Yeah, hoping in salvation

Waiting for the day He make the crooked way straight

We march on a crooked road

And we raise our eyes

And we raise our eyes

Justice is going to roll

Like a river wide

Like a river wide

Glorious state of our soul’s gentrification

But the purchaser ain’t put us out, he paid all our mortgages

And repaved the streets and found homes for the orphans

Once under the thumb of an unbearable slum lord

Dumb son of a gun said rescue could never come lord

And we all believed him and took matters into our own hands

And made a filthy mess of our own homelands

And crimes of survival, they were proof of a flawed system

And we only got ourselves to blame, our cheating little hearts

But the hope of trans-cultural love and acceptance

That erased racism and sexism, the blessed

Day we don’t look down on the poor like we ain’t like them

And they not us and gender ain’t fodder for suicide among us

The already but not yet, so we look for it with joy and anticipation

For when the time keeper comes soon and make the crooked way straight

We march on a crooked road

And we raise our eyes

And we raise our eyes

Justice is going to roll

Like a river wide

Like a river wide

I’m really starting to enjoy my alone time as I’m getting older

I’ve started to notice I’m becoming more introverted

Tryna declutter

Finding I don’t need a lot of stimulus to get me over

And you can turn the track down

I like it when the level’s even in my head

Sometimes I find the volume is peaking in my brain

Stays in the red and it’s not sustainable

Help me to remember peace of mind

Despite what would be happening

And hold on to the quiet

Remember the quiet

Help me remember the quiet

Remember the quiet

Dus zelfvoorziening sterft moeilijk, toch?

Maar wanneer hij terecht vernederd is, verschijnt God in brandende struiken

Mogen we in de strijd stappen zoals "Ik heb iets te zeggen"

Mogen we geen legers, geen wapens, geen ceremoniële autoriteit hebben

Gewoon een wandelstok van een oldtimer en geen greintje angst

Mogen we een geloof laten ontstaan ​​uit een openbaring van een belofte?

Een reflex veroorzaakt door wat je weet dat waar is voor God

Het leven is geen stripboek

Er zijn geen perfecte slachtoffers of schurken, alleen wij

We zijn met smog geregen zuurstoftanks die worden gegooid om moordenaars te laten kapseizen

Rustend op zijn verlossingskracht en de integriteit om dit te bereiken

Mag ik in de buik staan ​​van wat Babylon bijt?

In de trant van de beste metafoor van waar liefde voor bestaat

Moge mijn nalatenschap permanent worden geassocieerd met degenen die worden gehaat

Een uittocht uit Exodus zonder enige zorg voor wat Farao denkt

Mogen we kromme kampioenen zijn

En wij zijn niet degenen zonder hoop of hopen alleen op hoop

De opstanding laat zien dat dit land niet ons thuis is

We zijn bijwoners die beleven wat een eerdere actie ons heeft opgeleverd

Met de wetenschap dat we nog de volheid moeten zien van wat het ons heeft gebracht

De hele schepping kreunt, weeën en pijnen

Zoals het verpletteren van de maan van een planeet de ringen van Saturnus kan maken

Mijn kromme ziel bedekt met bloedvlekken

Zegen is een perspectief, het ironische geschenk van kanker

Als ik het gevoel zou kunnen bottelen waar elke ochtend een zegen is?

Want elke ademhaling kan je laatste man zijn, dat is het antwoord

Wees geduldig met elkaar, wees genadig want onze tijd is kort

Onthoud dat ook jij ooit in het duister was voordat hij voortbracht

Christus, de hoop der heerlijkheid, heeft onze eeuwigheid verzegeld

Permanent gekocht, alleen door Hem waardig

Maar mijn mond moet nog inhalen wat mijn hart weet

En mijn hart is nog steeds lichtjaren achter op mijn bibliotheek, het is eng

Er zijn geen plaques op mijn muur

'Behalve de invloed die ik had op die met plaquettes aan de muur'

Het zou een man zout kunnen maken zoals "wanneer het mijn beurt is?"

En een lagere ik neigt naar een houding onder mij

En ik ben net als zij een systemische deelnemer

Verlangen naar ontsnapping en hopen op redding

Ja, hopend op redding

Wachtend op de dag dat Hij de kromme weg recht maakt

We marcheren op een bochtige weg

En we slaan onze ogen op

En we slaan onze ogen op

Justitie gaat rollen

Als een rivier breed

Als een rivier breed

Glorieuze staat van de gentrificatie van onze ziel

Maar de koper heeft ons niet buitengesloten, hij heeft al onze hypotheken betaald

En de straten opnieuw geplaveid en huizen voor de wezen gevonden

Eens onder de duim van een ondraaglijke sloppenwijkheer

Domme zoon van een geweer zei dat redding nooit kon komen, heer

En we geloofden hem allemaal en namen het heft in eigen handen

En maakte een vuile puinhoop van onze eigen thuislanden

En misdaden van overleven, ze waren het bewijs van een gebrekkig systeem

En we hebben alleen onszelf de schuld gegeven, onze bedriegende kleine harten

Maar de hoop op transculturele liefde en acceptatie

Dat heeft racisme en seksisme uitgewist, de gezegende

Dag dat we niet neerkijken op de armen alsof we niet zoals zij zijn

En zij niet wij en geslacht is geen voer voor zelfmoord onder ons

Het is al, maar nog niet, dus we zoeken het met vreugde en verwachting uit

Voor als de tijdwaarnemer spoedig komt en de kromme weg recht maakt

We marcheren op een bochtige weg

En we slaan onze ogen op

En we slaan onze ogen op

Justitie gaat rollen

Als een rivier breed

Als een rivier breed

Ik begin echt te genieten van mijn tijd alleen nu ik ouder word

Ik merk dat ik meer introvert word

Tryna opruimen

Vinden dat ik niet veel stimulans nodig heb om me over te halen

En je kunt het nummer zachter zetten

Ik vind het leuk als het niveau zelfs maar in mijn hoofd zit

Soms merk ik dat het volume in mijn hersenen piekt

Blijft in het rood en het is niet duurzaam

Help me om gemoedsrust te onthouden

Ondanks wat er zou gebeuren

En houd vast aan de stilte

Denk aan de stilte

Help me de stilte te herinneren

Denk aan de stilte