The Banishment - Prong

Banished from this world, and from its toil

I can only watch, grieve and pity

Stare at stupid likes, wonder at people’s smiles

Laugh at any call

Call for unity

Smashed by surprise falls, slashed by irrelevant scolds

I can never heal: who can know bravery?

Messages that make rage from those who think they’re straight

Participate in denial: validate their luxuries

'Cause I’m bored

So I left

No reason for me to hang around this place

I get more and more stress

Nothing anyone can offer, more or less

Done grieving, closer to the end

Done grieving, closer to the end

Hail all that is vain, exhibiting no refrain

Eventually condemned for things unholy

Don’t request a vote, no confidence to uphold

Refusal to be a pawn, to your insecurity

Selling another point, best thing to avoid

Everything of this world becomes cruel and dirty

Passion and desire, obsession of a style

Capitalistic shrines of all vain glory

'Cause I’m bored

So I left

No reason for me to hang around this place

I get more and more stress

Nothing anyone can offer, more or less

Done grieving, closer to the end

Done grieving, closer to the end

Smashed by surprise falls, slashed by irrelevant scolds

I can never heal: who can know bravery?

Drinking away the pain, crying until it rains

No reason to live or die with dignity

Put myself to rest with the curse I’ve always been with

A laughable life, mundane with drudgery

Self inflicted wreck, thoughts continue inject

My spirituality, keeping God away from me

Banished from this world, banished from its toil

I can only watch, grieve and pity

Stare at stupid likes, wonder at people’s smiles

Laugh at any call, the call for unity

'Cause I’m bored

So I left

No reason for me to hang around this place

I get more and more stress

Nothing anyone can offer more or less

Done grieving, closer to the end

Done grieving, closer to the end

Done grieving, closer to the end

Closer to the end

Done grieving, closer to the end

Feel like not breathing

How much more can I stand?

How much more can I stand?

Done grieving, how much more can I stand?

How much more can I stand?

Done grieving, closer to the end

Closer to the end

Closer to the end

Closer to the end

Verbannen van deze wereld, en van zijn zwoegen

Ik kan alleen maar kijken, treuren en medelijden hebben

Staar naar domme likes, verwonder je over de glimlach van mensen

Lachen om elk gesprek

Roep om eenheid

Verpletterd door verrassingsvallen, verpletterd door irrelevante scheldwoorden

Ik kan nooit genezen: wie kent moed?

Berichten die woede maken van degenen die denken dat ze hetero zijn

Doe mee aan ontkenning: valideer hun luxe

Omdat ik me verveel

Dus ik vertrok

Geen reden voor mij om hier rond te hangen

Ik krijg steeds meer stress

Niets dat iemand kan bieden, meer of minder

Klaar met rouwen, dichter bij het einde

Klaar met rouwen, dichter bij het einde

Heil alles wat ijdel is, zonder onthouding!

Uiteindelijk veroordeeld voor onheilige dingen

Vraag niet om een ​​stem, geen vertrouwen om hoog te houden

Weigering om een ​​pion te zijn, tot uw onzekerheid

Nog een punt verkopen, dat kun je het beste vermijden

Alles van deze wereld wordt wreed en vies

Passie en verlangen, obsessie van een stijl

Kapitalistische heiligdommen van alle ijdele glorie

Omdat ik me verveel

Dus ik vertrok

Geen reden voor mij om hier rond te hangen

Ik krijg steeds meer stress

Niets dat iemand kan bieden, meer of minder

Klaar met rouwen, dichter bij het einde

Klaar met rouwen, dichter bij het einde

Verpletterd door verrassingsvallen, verpletterd door irrelevante scheldwoorden

Ik kan nooit genezen: wie kent moed?

De pijn wegdrinken, huilen tot het regent

Geen reden om waardig te leven of te sterven

Mezelf laten rusten met de vloek waarmee ik altijd ben geweest

Een lachwekkend leven, alledaags met sleur

Zelf toegebracht wrak, gedachten blijven injecteren

Mijn spiritualiteit, God weghouden van mij

Verbannen uit deze wereld, verbannen uit zijn zwoegen

Ik kan alleen maar kijken, treuren en medelijden hebben

Staar naar domme likes, verwonder je over de glimlach van mensen

Lach om elke oproep, de oproep tot eenheid

Omdat ik me verveel

Dus ik vertrok

Geen reden voor mij om hier rond te hangen

Ik krijg steeds meer stress

Niets dat iemand meer of minder kan bieden

Klaar met rouwen, dichter bij het einde

Klaar met rouwen, dichter bij het einde

Klaar met rouwen, dichter bij het einde

Dichter bij het einde

Klaar met rouwen, dichter bij het einde

Voel je alsof je niet ademt

Hoeveel kan ik nog uitstaan?

Hoeveel kan ik nog uitstaan?

Klaar met rouwen, hoeveel te meer kan ik verdragen?

Hoeveel kan ik nog uitstaan?

Klaar met rouwen, dichter bij het einde

Dichter bij het einde

Dichter bij het einde

Dichter bij het einde