Sioux Lane Spirits - Project 86

«Daddy,» she has your eyes

And when she grins you can only realize

The guilt she manifests so deep

Inside you

That your thin veneer of catechism can no longer hide

The voice you hear

Her secret pain

As she digs the shiv into her placid veins

Now she has your eyes

Something you wanted, you wanted

Something you wanted, you wanted

But she can’t yet realize

Something you wanted, you wanted

Something you wanted, you wanted

Your ever wayward eyes

Something you wanted, you wanted

Something you wanted, you wanted

Will be her demise

Something you wanted, you wanted

Something you wanted, you wanted

You slipped into another, forbidden

Took her for the ride, you’ve ridden

Hoping to let her deep inside your disdain

What was it that drove your feign?

Into another’s arms, into another’s bed

When all the while your young one waits up in dread

What was it?

Was it something she did?

What was it?

Was it something she said?

Writhe and burn

Father you were

She dances in the moonlight

Collecting drops of the earthly dew

Celebrating her exit

From the benign sense of self she once knew

Raising her heavy glass

(Raising her heavy glass)

Her cup now spills on her skirt

And as she cuts her knees in the dirt

She prays for the hourglass to flip and reverse

Now she has your eyes

Something you wanted, you wanted

Something you wanted, you wanted

Writhe and burn

Father you were

«Papa,» ze heeft je ogen

En als ze grijnst kun je je dat alleen maar realiseren

Het schuldgevoel dat ze zo diep manifesteert

Binnenin jou

Dat je dunne laagje catechismus niet langer kan verbergen

De stem die je hoort

Haar geheime pijn

Terwijl ze de shiv in haar kalme aderen graaft

Nu heeft ze jouw ogen

Iets wat je wilde, je wilde

Iets wat je wilde, je wilde

Maar ze kan het nog niet beseffen

Iets wat je wilde, je wilde

Iets wat je wilde, je wilde

Je altijd eigenzinnige ogen

Iets wat je wilde, je wilde

Iets wat je wilde, je wilde

Zal haar overlijden zijn

Iets wat je wilde, je wilde

Iets wat je wilde, je wilde

Je gleed in een ander, verboden

Nam haar mee voor de rit, je hebt gereden

In de hoop haar diep in jouw minachting te laten doordringen

Wat was het dat je voorwendsel dreef?

In de armen van een ander, in het bed van een ander

Als je kleintje al die tijd in angst wacht

Wat was het?

Was het iets wat ze deed?

Wat was het?

Was het iets wat ze zei?

kronkelen en branden

Vader je was

Ze danst in het maanlicht

Druppels van de aardse dauw verzamelen

Haar vertrek vieren

Van het goedaardige zelfgevoel dat ze ooit kende

Haar zware glas heffen

(Hist haar zware glas op)

Haar kopje morst nu op haar rok

En terwijl ze zich door haar knieën in het zand snijdt

Ze bidt dat de zandloper zich omdraait en omdraait

Nu heeft ze jouw ogen

Iets wat je wilde, je wilde

Iets wat je wilde, je wilde

kronkelen en branden

Vader je was