Oculus - Project 86

Now I take the final step to revelation’s end

The trail I’ve bled through snowy footprints stretch in cruel descent

Bones of brothers dot the cliffs still sinking in the distance

Face first into mystery I plunge my weary head

There inside the white I see…

In the shining you will greet me

As my memories turn to mist

Upon this snowy mountain

It all comes down to this

I finally find the meaning

Of every single step

Forever I’m a memory

‘Cause you are all there is

Questions fade in memory’s wake I see in parallels

The passage I have traveled was not of the physical

The conflict which has claimed my life was where I bid farewell

To die for something greater is all that we could live for

In the shining you will greet me

As my memories turn to mist

Upon this snowy mountain

It all comes down to this

I finally find the meaning

Of every single step

Forever I’m a memory

‘Cause you are all there is

Every single moment

Every memory

Was just a small reminder

That you were with always with me

Every disappointment

Every agony

Every peak and every valley

Melts into your hands

There is nothing left to say

There is nothing left to prove

There is nothing left to live for

I remember no more

I do not recall what came before

I am one with the light

I do not recall what came before

I remember no more!

I remember no more!

Nu zet ik de laatste stap naar het einde van de openbaring

Het pad dat ik door besneeuwde voetafdrukken heb gebloed, strekt zich uit in een wrede afdaling

Broedersbeenderen staan ​​op de kliffen die nog steeds in de verte zinken

Kijk eerst in het mysterie, ik stort mijn vermoeide hoofd in

Daar in het wit zie ik...

In het licht zul je me begroeten

Als mijn herinneringen veranderen in nevel

Op deze besneeuwde berg

Het komt allemaal hierop neer

Ik vind eindelijk de betekenis

Van elke stap

Voor altijd ben ik een herinnering

Want jij bent alles wat er is

Vragen vervagen in het kielzog van het geheugen, ik zie parallellen

De passage die ik heb gereisd was niet van de fysieke

Het conflict dat mijn leven heeft gekost, was waar ik afscheid nam

Sterven voor iets groters is alles waar we voor kunnen leven

In het licht zul je me begroeten

Als mijn herinneringen veranderen in nevel

Op deze besneeuwde berg

Het komt allemaal hierop neer

Ik vind eindelijk de betekenis

Van elke stap

Voor altijd ben ik een herinnering

Want jij bent alles wat er is

Elk moment

elke herinnering

Was maar een kleine herinnering

Dat je altijd bij me was

elke teleurstelling

elke kwelling

Elke piek en elke vallei

Smelt in je handen

Er is niets meer te zeggen

Er valt niets meer te bewijzen

Er is niets meer om voor te leven

Ik herinner me niet meer

Ik herinner me niet wat er eerder was

Ik ben één met het licht

Ik herinner me niet wat er eerder was

Ik herinner me niets meer!

Ik herinner me niets meer!