From December - Project 86

It’s the first day

Since I handed you your final rose

In your house

I’m staring out the window at our tree (We planted below)

The heights of which

You’ll never

Ever know

You always

Were there to rescue me From december

I wonder if you’ll look the same

When you embrace me on that day

Will you remember my name

When I return home again?

In my minds eye

I see you next to me as I’m on my knees

It’s in this place

That you showed me how to ask eternity

For shelter

For comfort

For relief

I see our branches stretching

To heights you’d not believe

One day these leaves will reach you

And there will be no more

Pain

You always gave me refuge

Unconditional

You always offered shelter

From December’s snow

My chin still rests upon you

While my feet they sway

I wonder if you’ll look the same

When you embrace me On that day

Het is de eerste dag

Sinds ik je je laatste roos heb gegeven

In jouw huis

Ik staar uit het raam naar onze boom (we hebben hieronder geplant)

De hoogten waarvan

Je zal nooit

ooit weten

Jij altijd

Waren er om me te redden vanaf december

Ik vraag me af of je er hetzelfde uitziet

Wanneer je me op die dag omhelst

Zul je mijn naam onthouden

Wanneer ik weer thuiskom?

In mijn gedachten

Ik zie je naast me terwijl ik op mijn knieën zit

Het is op deze plek

Dat je me liet zien hoe ik de eeuwigheid moest vragen

voor onderdak

Voor comfort

voor opluchting

Ik zie onze takken zich uitstrekken

Naar hoogten die je niet zou geloven

Op een dag zullen deze bladeren je bereiken

En er zal niet meer zijn

Pijn

Je gaf me altijd een toevluchtsoord

Onvoorwaardelijk

Je bood altijd onderdak

Van de sneeuw van december

Mijn kin rust nog steeds op jou

Terwijl mijn voeten zwaaien

Ik vraag me af of je er hetzelfde uitziet

Wanneer je me omhelst op die dag