Lady of Late - Priory

I was born with a heart of stone

Till you came along and you broke my throne

Now here I stand with your hand in mine

Still a humble man till the end of time

I was loooking for a place to hide

I stepped out into your firing line

And I went down

I went down hard

I was looking just to dip my toes

In the body of water from which you arose

You pull me under

My lady of late

Just a sailor

I was lost at sea, and I

I heard you calling

It was calling to me

So I went ashore

To never be seen again

My knees they tremble with every embrace

And my throat closes off when I see your face

Is this my fate

My lady of late

I was born with a heart of stone

Till you came along and you broke my throne

Now here I stand with your hand in mine

Still a humble man till the end of time

I was loooking for a place to hide

I stepped out into your firing line

And I went down

I went down hard

I was looking just to dip my toes

In the body of water from which you arose

You pull me under

My lady of late

Oh just a sailor

I was lost at sea, and I

I heard you calling

It was calling to me

So I went ashore

To never be seen again

My knees they tremble with every embrace

And my throat closes off when I see your face

Is this my fate

My lady of late

I was born with a heart of stone

Till you came along and you broke my throne

Ik ben geboren met een hart van steen

Tot je langskwam en je mijn troon brak

Nu sta ik hier met jouw hand in de mijne

Nog steeds een nederige man tot het einde der tijden

Ik was op zoek naar een plek om me te verstoppen

Ik stapte je vuurlinie in

En ik ging naar beneden

Ik ging hard naar beneden

Ik wilde alleen maar mijn tenen onderdompelen

In het water waaruit je bent voortgekomen

Je trekt me onder

Mijn vrouw van laat

Gewoon een zeeman

Ik was verdwaald op zee en ik

Ik hoorde je bellen

Het belde naar mij

Dus ging ik aan land

Om nooit meer gezien te worden

Mijn knieën trillen bij elke omhelzing

En mijn keel sluit zich af als ik je gezicht zie

Is dit mijn lot?

Mijn vrouw van laat

Ik ben geboren met een hart van steen

Tot je langskwam en je mijn troon brak

Nu sta ik hier met jouw hand in de mijne

Nog steeds een nederige man tot het einde der tijden

Ik was op zoek naar een plek om me te verstoppen

Ik stapte je vuurlinie in

En ik ging naar beneden

Ik ging hard naar beneden

Ik wilde alleen maar mijn tenen onderdompelen

In het water waaruit je bent voortgekomen

Je trekt me onder

Mijn vrouw van laat

Oh, gewoon een matroos

Ik was verdwaald op zee en ik

Ik hoorde je bellen

Het belde naar mij

Dus ging ik aan land

Om nooit meer gezien te worden

Mijn knieën trillen bij elke omhelzing

En mijn keel sluit zich af als ik je gezicht zie

Is dit mijn lot?

Mijn vrouw van laat

Ik ben geboren met een hart van steen

Tot je langskwam en je mijn troon brak