Monsun - Prager Handgriff

Heiß - liegt die Welt unter dem Himmel begraben

Die Hitze — rafft sie dahin an einsamen Tagen

Staub — deckt alles zu kein Laut ist hier zu vernehmen

Die Farben — sind viel zu grell warum lieben wir sie?

Die Sonne — sie kennt kein Erbarmen deshalb lieben wir sie an diesen

Einsamen Tagen

Zeit — ist kein Prinzip keine Methode der Wahrheit

Die Hitze — hält sie fast auf doch mich blendet das Licht

Bewegt euch !

durch die erdrückende Hitze

Spürt wie der Atem euch langsam entweicht

Fleisch — wird verbrannt unter der glühenden Sonne

Die Hitze — und der Gestank lassen euch keine Wahl

Gefangen — in einem Raum ohne Wände Warten auf Regen — ist alles was bleibt

Die Sonne — der Regen

Heet - de wereld is begraven onder de hemel

De hitte - veegt ze weg op eenzame dagen

Stof - bedekt alles, hier is geen geluid te horen

De kleuren zijn veel te fel, waarom houden we van ze?

De zon - hij kent geen genade, daarom houden we er in deze van

eenzame dagen

Tijd - is geen principe, geen methode van waarheid

De hitte - stopt het bijna, maar het licht verblindt me

Beweging !

door de verstikkende hitte

Voel hoe je adem langzaam uit je ontsnapt

Vlees - wordt verbrand onder de brandende zon

De hitte - en de stank laten je geen keus

Opgesloten - in een kamer zonder muren die op regen wacht - is alles wat overblijft

De zon - de regen