Боль - Попкорн

Мне больно —

Хочу кричать,

Лезть на стены.

Мне больно —

Видел во сне.

Но забудь, я прошу.

Променяли Мертвое море

На то, что когда-то

Называли симфонией.

Забудь меня тем —

Я убил в себе это.

Мой мир только мой,

Удаляя все светлое.

«Прости!" — на все

Вопросы, ответы,

«Прости" — от меня

Ты хотела слышать это.

Перевернутые стекла

Все так же резали.

Мы меня меняли себя

Новыми, резвыми,

Что хотели от нас

Как вс…,

И играли все пожар,

Все прощай.

Умирая, рождали мы,

Задыхались мы,

Пытались и из

Песка воплощали,

а волны рушили.

Что же дальше?

А дальше слезы были,

Мне снова больно.

Это бессилие…

Кукловод новый

Изменит ход игры,

В больном воображении

Они перешли на «ты»,

На грани мысленно,

На перемену местами,

Не ощутив полета,

Они прощались с нами.

На ихнем месте вскоре

Возникали новые,

Теряли головы,

Кричали о свободе,

Уже прикованные.

И я дарю тебе все,

Не оставляя это,

Больше не со мной

И не ищю ответа.

И задаю вопросы,

Мной овладела боль,

Конец наркозу,

Теперь чужая роль…

Мне больно —

Надпись,

Рядом манекен в слезах,

Мне больно —

В сладости,

Я не мечтаю в с нах.

Наверно больше

Дыхание мое не важно,

Уступаю место,

Отступаю дважды.

Не успел,

Значит, отдал тебе возможность,

Я поглощаю боль,

Не надо осторожности.

Ветер с моря соль и холод принес

С собой.

Наверно поздно о чем-то думать…

Стой!

Мне больно —

Хочу кричать,

Лезть на стены.

Мне больно —

Я видел во сне.

Но забудь, я прошу.

Мне больно…

Я буду молчать…

Het doet me pijn -

ik wil schreeuwen

Klim op muren.

Het doet me pijn -

zag ik in een droom.

Maar vergeet, ik vraag het je.

Veranderde de Dode Zee

naar wat eens?

Ze noemden het een symfonie.

Vergeet me daarmee -

Ik heb het in mezelf vermoord.

Mijn wereld is alleen van mij

Al het licht verwijderen.

"Het spijt me voor alles

Vragen,

"Sorry" - van mij

Je wilde het horen.

omgekeerd glas

Ze snijden allemaal op dezelfde manier.

We hebben onszelf veranderd

nieuw, speels,

Wat wilden ze van ons?

Hoe doe je…

En iedereen speelde het vuur,

Allemaal tot ziens.

Als we sterven, bevallen we

We waren aan het stikken

Uitgeprobeerd

Het zand werd belichaamd

en de golven braken.

Wat is het volgende?

En toen waren er tranen

Ik heb weer pijn.

Deze onmacht...

Poppenspeler nieuw

Zal de loop van het spel veranderen

In zieke verbeelding

Ze schakelden over op "jij"

Mentaal op het randje

Om van plaats te wisselen,

De vlucht niet voelen

Ze namen afscheid van ons.

Binnenkort op hun plaats

Nieuwe ontstonden

Verloren hun hoofd

Ze schreeuwden om vrijheid

Al geketend.

En ik geef je alles

Zonder het te verlaten

Niet meer bij mij

En ik ben niet op zoek naar een antwoord.

En ik stel vragen

Pijn nam me over

Einde van de anesthesie

Nu de rol van iemand anders...

Het doet me pijn -

opschrift,

Vlakbij is een mannequin in tranen,

Het doet me pijn -

in zoetheid

Ik droom niet in s.

Waarschijnlijk meer

Mijn adem is niet belangrijk

Ik geef mijn stoel op

Ik trek me twee keer terug.

Had geen tijd,

Dus ik gaf je de kans

Ik absorbeer de pijn

Voorzichtigheid is niet nodig.

De wind van de zee bracht zout en kou

Met mezelf.

Waarschijnlijk te laat om nog ergens over na te denken...

Stop!

Het doet me pijn -

ik wil schreeuwen

Klim op muren.

Het doet me pijn -

zag ik in een droom.

Maar vergeet, ik vraag het je.

Ik heb pijn...

ik zal zwijgen...