High Hopes - Pink Floyd

Beyond the horizon of the place we lived when we were young

In a world of magnets and miracles

Our thoughts strayed constantly and without boundary

The ringing of the division bell had begun

Along the Long Road and on down the Causeway

Do they still meet there by the Cut

There was a ragged band that followed in our footsteps

Running before times took our dreams away

Leaving the myriad small creatures trying to tie us to the ground

To a life consumed by slow decay

The grass was greener

The light was brighter

When friends surrounded

The nights of wonder

Looking beyond the embers of bridges glowing behind us

To a glimpse of how green it was on the other side

Steps taken forwards but sleepwalking back again

Dragged by the force of some inner tide

At a higher altitude with flag unfurled

We reached the dizzy heights of that dreamed of world

Encumbered forever by desire and ambition

There's a hunger still unsatisfied

Our weary eyes still stray to the horizon

Though down this road we've been so many times

The grass was greener

The light was brighter

The taste was sweeter

The nights of wonder

With friends surrounded

The dawn mist glowing

The water flowing

The endless river

Forever and ever

Achter de horizon van de plek waar we woonden toen we jong waren

In een wereld van magneten en wonderen

Onze gedachten dwaalden constant en zonder grenzen af

Het luiden van de divisiebel was begonnen

Langs de lange weg en verder over de Causeway

Ontmoeten ze elkaar daar nog steeds bij de Cut?

Er was een haveloze band die in onze voetsporen trad

Rennen voordat de tijd onze dromen wegnam

De talloze kleine wezens achterlatend die ons aan de grond proberen te binden

Naar een leven verteerd door langzaam verval

Het gras was groener

Het licht was helderder

Toen vrienden omsingelden

De nachten van verwondering

Verder kijken dan de gloeiende gloeiende bruggen achter ons

Om een ​​glimp op te vangen van hoe groen het aan de andere kant was

Stappen vooruit gedaan maar weer slaapwandelen

Gesleept door de kracht van een innerlijk getij

Op grotere hoogte met uitgeklapte vlag

We bereikten de duizelingwekkende hoogten van die gedroomde wereld

Voor altijd bezwaard door verlangen en ambitie

Er is een honger die nog steeds niet gestild is

Onze vermoeide ogen dwalen nog steeds af naar de horizon

Hoewel we langs deze weg zo vaak zijn geweest

Het gras was groener

Het licht was helderder

De smaak was zoeter

De nachten van verwondering

Met vrienden omringd

De dageraadmist gloeit

Het stromende water

De eindeloze rivier

Voor eeuwig