El mar de sangre - Pier

Las polleras condimentan la derrota

Tan ingenuas con la gracia del amor

Toca fondo la pereza del maldito picaflor

La llave al paraíso brilla por su ausencia

Divanes acaramelados abrazan su soledad

A la luz del mar de sangre resignado por el hambre

Va luchando con patente de potente

Saltarín y escurridizo, el mimado capitán

Como va desenfrenado el torito malcriado

El talento y el mar de sangre lo cuestionarán

Sus locuras inmaduras no razonarán

Sabe todo, sabe nada, y se queda sin carnada

Su cara desfigurada lava con paciencia

A la luz del mar de sangre nace su conciencia

Rokken maken een nederlaag spannender

Zo naïef met de gratie van liefde

De luiheid van de verdomde kolibrie bereikt een dieptepunt

De sleutel tot het paradijs schittert door afwezigheid

Caramel banken omarmen hun eenzaamheid

In het licht van de bloedzee berustte de honger

Va vechten met krachtig patent

Springerig en glibberig, de verwende kapitein

Hoe het verwende stiertje ongebreideld gaat

Talent en de zee van bloed zullen het in twijfel trekken

Hun onvolwassen dwaasheden zullen niet redeneren

Weet alles, weet niets en heeft geen aas meer

Zijn misvormde gezicht wast geduldig

In het licht van de zee van bloed wordt zijn geweten geboren