All Too Well - Piano Dreamers

I walked through the door,

With you the air was cold,

But something about it

Felt like home somehow and I

Left my scarf there,

At your sister’s house,

And you’ve still got it

In your drawer even now.

Oh, your sweet disposition,

And my wide-eyed gaze

We’re singing in a car,

Getting lost upstate.

Autumn leaves falling down

Like pieces into place,

And I can picture it,

After all these days.

And I know it’s long gone,

And that magic’s

Not here no more

And I might be okay

But I’m not fine at all.

Cause there we are again

On that little town street,

You almost ran the red,

Cause you were lookin’over at me

Wind in my hair, I was there,

I remember it all too well.

Photo album on my counter,

Your cheeks were turning red,

You used to be a little kid,

With glasses in a twin size bed.

And your mother’s telling stories,

About you on the tee ball team

You taught me about your past

Thinking your future was me.

And I know it’s long gone,

And there was nothing else I could do.

And I forget about you long enough,

To forget why I needed to.

Cause there we are again

In the middle of the night,

We’re dancing round the kitchen,

In the refrigerator light.

Down the stairs, I was there,

I remember it all too well.

Well maybe we got lost in translation

Maybe I asked for too much,

But maybe this thing was a masterpiece,

Till you tore it all up.

Running scared, I was there,

I remember it all too well.

Hey you call me up again

Just to break me like a promise,

So casually cruel in the name of being honest.

I’m a crumbled up,

Piece of paper lying here,

Cause I remember it all

All, all too well.

Ik liep door de deur,

Bij jou was de lucht koud,

Maar iets over

Voelde op de een of andere manier als thuis en ik?

Mijn sjaal daar achtergelaten,

In het huis van je zus,

En je hebt het nog steeds

Zelfs nu nog in je la.

Oh, je zoete karakter,

En mijn grote ogen

We zingen in een auto,

Verdwalen in het noorden.

Herfstbladeren vallen naar beneden

Als stukjes op hun plaats,

En ik kan het me voorstellen,

Na al die dagen.

En ik weet dat het al lang voorbij is,

En die magie is

Niet hier niet meer

En misschien ben ik in orde

Maar het gaat helemaal niet goed met me.

Want daar zijn we weer

In die kleine stadsstraat,

Je liep bijna door het rood,

Omdat je naar me aan het kijken was

Wind in mijn haar, ik was erbij,

Ik herinner het me maar al te goed.

Fotoalbum op mijn aanrecht,

Je wangen werden rood,

Je was een klein kind,

Met bril in een tweepersoonsbed.

En je moeder vertelt verhalen,

Over jou in het teeball-team

Je hebt me over je verleden geleerd

Denkend dat jouw toekomst mij was.

En ik weet dat het al lang voorbij is,

En ik kon niets anders doen.

En ik vergeet je lang genoeg,

Om te vergeten waarom ik dat moest.

Want daar zijn we weer

Midden in de nacht,

We dansen door de keuken,

In het lampje van de koelkast.

Beneden de trap, ik was daar,

Ik herinner het me maar al te goed.

Misschien zijn we verdwaald in de vertaling

Misschien heb ik te veel gevraagd,

Maar misschien was dit een meesterwerk,

Tot je het allemaal verscheurde.

Ik rende bang, ik was daar,

Ik herinner het me maar al te goed.

Hé, bel je me nog eens op

Gewoon om me te breken als een belofte,

Zo terloops wreed in de naam van eerlijk zijn.

Ik ben een verkruimelde,

Stuk papier dat hier ligt,

Omdat ik het me allemaal herinner

Alles, maar al te goed.