There's Anger in the Land - Peter, Paul and Mary

There’s grievin' in the country

There’s sorrow in the sand

There’s sobbin' in the shanty

And there’s anger in the land

A woman broods in silence

Close beside an open door;

Flung on her flimsy doorstep

Lies a corpse upon the floor

«you'll not ask me why I’m silent»

The woman said to me;

Her two eyes blazed in anger

And her throat throbbed agony

Once my heart could cry in sorrow

Now it lies there on the floor

In the ashes by the hearthstone;

They can’t hurt it anymore

Oh, let the wind go cryin' yonder

In the tree-tops by the spring

Let it’s voice be soft and feelin'

Like it was a livin' thing

There’s grievin' in the country

There’s sorrow in the sand

There’s sobbin' in the shanty

And there’s anger in the land

Er is rouw in het land

Er is verdriet in het zand

Er wordt gesnikt in de shanty

En er is woede in het land

Een vrouw broedt in stilte

Sluit naast een open deur;

Op haar dunne drempel gegooid

Ligt een lijk op de grond

«je zult me ​​niet vragen waarom ik zwijg»

De vrouw zei tegen mij;

Haar twee ogen vlamden van woede

En haar keel klopte van pijn

Zodra mijn hart kon huilen van verdriet

Nu ligt het daar op de vloer

In de as bij de haardsteen;

Ze kunnen het niet meer kwaad doen

Oh, laat de wind gaan huilen daarginds

In de boomtoppen bij de lente

Laat zijn stem zacht zijn en voelen

Alsof het een levend ding was

Er is rouw in het land

Er is verdriet in het zand

Er wordt gesnikt in de shanty

En er is woede in het land