Greenland Whale Fisheries - Peter, Paul and Mary

When the whale gets strike, and the line run down

And the whale makes a flunder with its tail

And the boat capsized, and I lost my darling man;

No more, no more Greenland for you, brave boys

No more, no more Greenland for you

It was in eighteen hundred and fifty-three

On June the thirteenth day

That our gallant ship her anchor weighed

And for Greenland sailed away, brave boys

And for Greenland sailed away

The lookout on the crosstree stood

With a spyglass in his hand

«There's a whale, there’s a whale

There’s a whalefish,» he cries

«She blows out every span, brave boys

She blows out every span.»

We struck that whale and the line paid out

But she made a flunder with her tail;

And the boat capsized and four men were drowned

And we never caught that whale whale, brave boys

We never caught that whale

«To lose the whale,» the captain cried

«It grieves my heart full sore;

But to lose four of my gallant crew

It grieves me ten times more, brave boys

It grieves me ten time more.»

Oh, Greenland is a dreadful place

A land that’s never green

Where there’s ice and snow, and the whalefishes blow

And daylight is seldom seen, brave boys

And daylight is seldom seen

When the whale gets strike, and the line run down

And the whale makes a flunder with its tail

And the boat capsized, and I lost my darling man;

No more, no more Greenland for you, brave boys

No more, no more Greenland for you

Wanneer de walvis wordt aangevallen en de lijn afloopt?

En de walvis dwaalt af met zijn staart

En de boot kapseisde, en ik verloor mijn lieve man;

Niet meer, geen Groenland meer voor jullie, dappere jongens

Niet meer, niet meer Groenland voor jou

Het was in achttienhonderddrieënvijftig

Op de dertiende juni

Dat ons dappere schip haar anker woog

En voor Groenland zeilde weg, dappere jongens

En voor Groenland weggevaren

De uitkijk op de dwarsboom stond

Met een verrekijker in zijn hand

«Er is een walvis, er is een walvis

Er is een walvisvis,' roept hij

"Ze blaast elke span uit, dappere jongens"

Ze blaast elke span uit.»

We hebben die walvis geslagen en de rij werd uitbetaald

Maar ze maakte een flutter met haar staart;

En de boot kapseisde en vier mannen verdronken

En we hebben die walvis walvis nooit gevangen, dappere jongens

We hebben die walvis nooit gevangen

«Om de walvis te verliezen,» riep de kapitein

«Het treurt mijn hart vol pijn;

Maar om vier van mijn dappere bemanning te verliezen

Het doet me tien keer meer verdriet, dappere jongens

Het doet me nog tien keer meer verdriet.»

Oh, Groenland is een vreselijke plek

Een land dat nooit groen is

Waar ijs en sneeuw is, en de walvisvissen waaien

En daglicht wordt zelden gezien, dappere jongens

En daglicht is zelden te zien

Wanneer de walvis wordt aangevallen en de lijn afloopt?

En de walvis dwaalt af met zijn staart

En de boot kapseisde, en ik verloor mijn lieve man;

Niet meer, geen Groenland meer voor jullie, dappere jongens

Niet meer, niet meer Groenland voor jou