But a Moment - Peter, Paul and Mary

Memory moves us past each other

Time is a ribbon without end

Love is the lesson we keep learning

Death but a moment we must spend

Last week as I made our lunch

We talked of yesterdays

I remember more than you

That happens lots these days

But how we laughed, I almost cried

And the afternoon flew by

As we sat on the patio sipping our drinks

And the sunlight began to die

Memory moves us past each other

Time is a ribbon without an end

Love is the lesson we keep learning

Death but a moment we must spend

And we try to give each other comfort

We try to hold off that dark night

Each of us careful of the other

Keeping our own fear out of sight

Ah, you know I’ve always loved you

And I know you’ve loved me too

So it’s hard to watch you crumble

And forget all that you knew

Yesterday while I was driving

Sunlight streaming through the trees

Suddenly my heartache parted

And suddenly I felt at ease

You will love me all your life

And I will love you all of mine

That’s the gift we give each other

That’s the gift divine

Memory moves us past each other

Though time is a ribbon without an end

Love’s still the lesson we keep learning

And death but a moment we must spend

Het geheugen leidt ons langs elkaar heen

Tijd is een lint zonder einde

Liefde is de les die we blijven leren

Dood maar een moment dat we moeten doorbrengen

Vorige week toen ik onze lunch maakte

We hadden het over gisteren

Ik herinner me meer dan jij

Dat gebeurt tegenwoordig veel

Maar hoe we lachten, ik huilde bijna

En de middag vloog voorbij

Terwijl we op het terras zaten te nippen aan onze drankjes

En het zonlicht begon te sterven

Het geheugen leidt ons langs elkaar heen

Tijd is een lint zonder einde

Liefde is de les die we blijven leren

Dood maar een moment dat we moeten doorbrengen

En we proberen elkaar te troosten

We proberen die donkere nacht tegen te houden

Ieder van ons let op de ander

Onze eigen angst uit het zicht houden

Ah, je weet dat ik altijd van je heb gehouden

En ik weet dat je ook van mij hebt gehouden

Het is dus moeilijk om je te zien afbrokkelen

En vergeet alles wat je wist

Gisteren terwijl ik aan het rijden was

Zonlicht dat door de bomen straalt

Plots brak mijn hartzeer

En ineens voelde ik me op mijn gemak

Je zult je hele leven van me houden

En ik zal van jullie houden, van mij allemaal

Dat is het geschenk dat we elkaar geven

Dat is het goddelijke geschenk

Het geheugen leidt ons langs elkaar heen

Hoewel tijd een lint is zonder einde

Liefde is nog steeds de les die we blijven leren

En de dood, maar een moment dat we moeten besteden