O Sol e a Lua - Pequeno Cidadão, Taciana Barros, António Pinto

O Sol pediu a Lua em casamento

Disse que já a amava há muito tempo

Desde a época dos dinossauros, pterodátilos, tiranossauros

Quando nem existia a bicicleta, nem o velotrol, nem a motocicleta

Mas a Lua achou aquilo tão estranho:

«Uma bola quente que nem toma banho?

Imagine só?

Tenha dó!

Pois meu coração não pertence a ninguém

Sou a inspiração de todos os casais

Dos grandes poetas aos mais normais

Sai pra lá, rapaz!»

O Sol pediu a Lua em casamento

E a Lua disse: «Não sei, não sei, não sei, me dá um tempo»

O Sol pediu a Lua em casamento

E a Lua disse: «Não sei, não sei, não sei, me dá um tempo»

E 24 horas depois, o Sol nasceu, a Lua se pôs, e…

O Sol pediu a Lua em casamento

E a Lua disse: «Não sei, não sei, não sei, me dá um tempo»

E o Sol, congelou seu coração

Mas o Astro-Rei, com todos os seus planetas

Cometas, asteróides, Terra, Marte, Vênus, Netuno e Urano

Foi se apaixonar justo por ela

Que o despreza e o deixa esperar

Acontece que o Sol não se conformou

Foi pedir ao vento para lhe ajudar

Mas o vento nem sequer parou

Pois não tinha tempo para conversar

O Sol, sem saber mais o que fazer

Com tanto amor pra dar, começou a chorar

E a derreter, começou chover e a molhar, e a escurecer

O Sol pediu a Lua em casamento

E a Lua disse: «Não sei, não sei, não sei, me dá um tempo»

O Sol pediu a Lua em casamento

E a Lua disse: «Não sei, não sei, não sei, me dá um tempo»

E 24 horas se passaram, e outra vez, o Sol se pôs, a Lua nasceu

E de novo, e de novo, e de novo…

O Sol pediu a Lua em casamento

E a Lua disse: «Não sei, não sei, não sei, me dá um tempo»

E o Sol, congelou seu coração

Se a Lua não te quer, tudo bem

Você é lindo, cara

E seu brilho, vai muito mais além

Um dia, você vai encontrar alguém

Que, com certeza, vai te amar também

De zon vroeg de maan ten huwelijk

Zei dat hij al heel lang van haar hield

Sinds de tijd van dinosaurussen, pterodactylen, tyrannosauriërs

Toen er nog niet eens de fiets was, noch de velotrol, noch de motorfiets

Maar de maan vond dat zo vreemd:

“Een hete bal die niet eens doucht?

Stel je eens voor?

Heb medelijden!

Omdat mijn hart van niemand is

Ik ben de inspiratie van alle stellen

Van de grote dichters tot de meest normale

Ga naar buiten, jongen!”

De zon vroeg de maan ten huwelijk

En de maan zei: «Ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet, geef me een pauze»

De zon vroeg de maan ten huwelijk

En de maan zei: «Ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet, geef me een pauze»

En 24 uur later kwam de zon op, ging de maan onder en...

De zon vroeg de maan ten huwelijk

En de maan zei: «Ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet, geef me een pauze»

En de zon bevroor je hart

Maar de Astro-Koning, met al zijn planeten

Kometen, asteroïden, aarde, Mars, Venus, Neptunus en Uranus

Het werd verliefd op haar

Wie veracht hem en laat hem wachten?

Het blijkt dat de zon er niet aan voldeed

Hij ging de wind vragen om hem te helpen

Maar de wind hield niet eens op

Omdat ik geen tijd had om te praten

De Sol, die niet weet wat hij anders moet doen

Met zoveel liefde om te geven, begon hij te huilen

En het smolt, het begon te regenen en het werd nat, en het werd donker

De zon vroeg de maan ten huwelijk

En de maan zei: «Ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet, geef me een pauze»

De zon vroeg de maan ten huwelijk

En de maan zei: «Ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet, geef me een pauze»

En 24 uur gingen voorbij, en opnieuw ging de zon onder, de maan werd geboren

En opnieuw, en opnieuw, en opnieuw...

De zon vroeg de maan ten huwelijk

En de maan zei: «Ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet, geef me een pauze»

En de zon bevroor je hart

Als de maan je niet wil, is dat prima

je bent mooi man

En zijn genialiteit gaat veel verder

Op een dag zul je iemand ontmoeten

Wie zal zeker ook van jou houden