A Wayfarer's Tale - Penance

Hear me now, my tale to be told

Of dreams of greed and sins of old

The tide breaks calm and closes in

The sails catch wind my tale begins…

Journey out to sea, Lust and greed follow me

Ride the path to shame, Winds of deceit call my name

Shipwreck of centuries old, Festival of long dead gold

Innocents not long on life, But long to die for my pleasure

Ahead lies the monstrosity

Unveiled in glory for me to see

So sad a fate so many should die

But no more deserved for one such as I

Footstep through the dread, Torn limbs and flesh now shred

Gather together the jewels, From this ship of fools

More lost souls rise from the depths of the sea

And surround me on the shore

«Gamble your soul for this chest of gold

Or dwell with us now and forever more»

I grab for life, a run for gold

The wind’s with me, the sails take hold

I am the man, Who cheated death

With new found wealth, and tainted breath

I hear the limbs scrape below

Life breaks surface with death in tow

And now I’ve learned too late to see

I dwell below for now and eternity

Hoor me nu, mijn verhaal moet verteld worden

Van dromen van hebzucht en zonden van weleer

Het tij breekt kalm en sluit in

De zeilen vangen wind, mijn verhaal begint...

Reis naar zee, lust en hebzucht volgen mij

Berijd het pad naar schaamte, winden van bedrog noemen mijn naam

Schipbreuk van eeuwen oud, Festival van lang dood goud

Onschuldigen niet lang op leven, maar lang om te sterven voor mijn plezier

Verderop ligt het wangedrocht

Ontsluierd in glorie voor mij om te zien

Zo triest een lot dat zovelen moeten sterven

Maar niet meer verdiend voor iemand als ik

Voetstap door de angst, Gescheurde ledematen en vlees nu aan flarden

Verzamel de juwelen, Van dit dwazenschip

Meer verloren zielen stijgen op uit de diepten van de zee

En omring me op de kust

"Gokken met je ziel voor deze kist met goud"

Of blijf bij ons nu en voor altijd meer»

Ik grijp voor het leven, een run voor goud

De wind is met mij, de zeilen houden vast

Ik ben de man die de dood bedroog

Met nieuw gevonden rijkdom en bedorven adem

Ik hoor de ledematen hieronder schrapen

Het leven breekt aan de oppervlakte met de dood op sleeptouw

En nu heb ik te laat geleerd om te zien

Ik woon hieronder voor nu en in de eeuwigheid