Whirlpools' End - Paul Weller

The sun came out and hung above

Over our heads but far enough to see

A bomb exploding in another town

Children choking on a poison cloud

While on the streets, where lovers once walked

Side by side in idle talk

Bullets fall like unholy rain

People change as the panic sets in

A frightened baby by her dead mother’s side

In a brutal world where there’s nowhere to run, hide or cry

Now nothing feels the same way

Feel like it’s changing again

Upon a street with no name

It’s hard to find it again

I ran as fast as my feet could fly

Down country lanes where I took my time

Time like a hound snapping at my heels

I got past thinking so that I could feel

Feels like a film playing in my head

And I kept rolling down green Surrey hills

In Spring

Now I don’t feel the same way

I feel I’m changing again

Upon a street with no name

It’s hard to find me again

The sun came out and hung above, over our heads

But far enough to see

De zon kwam tevoorschijn en hing boven

Boven ons hoofd, maar ver genoeg om te zien

Een bom ontploft in een andere stad

Kinderen stikken in een gifwolk

Terwijl je op straat bent, waar ooit geliefden liepen

Zij aan zij in inactief gesprek

Kogels vallen als onheilige regen

Mensen veranderen als de paniek toeslaat

Een bange baby aan de zijde van haar overleden moeder

In een meedogenloze wereld waar je nergens heen kunt rennen, verstoppen of huilen

Nu voelt niets meer hetzelfde

Heb het gevoel dat het weer verandert

In een straat zonder naam

Het is moeilijk om het weer te vinden

Ik rende zo snel als mijn voeten konden vliegen

Langs landweggetjes waar ik mijn tijd nam

Tijd als een hond die op mijn hielen snauwt

Ik ben voorbij aan het denken, zodat ik kon voelen

Voelt als een film in mijn hoofd

En ik bleef de groene heuvels van Surrey afrollen

In de lente

Nu voel ik me niet op dezelfde manier

Ik voel dat ik weer aan het veranderen ben

In een straat zonder naam

Het is moeilijk om me weer te vinden

De zon kwam tevoorschijn en hing boven, boven onze hoofden

Maar ver genoeg om te zien