The Girl Who Broke in Two - Paul Freeman

Silhouettes will always fade

And the simple things seem harder now

The hours seem to last like days

But her fragile breath

Is still around

You miss the sound

Of the girl who broke in two

I know I’ll never know why the saddest words are goodbyes

But my memories hold her youth

The girl who broke in two

You got to bare the cross if you’re gonna face the loss of The one who broke inside of you

Your heart and your head lead helplessly

While your soul is left to suffocate

Though your thoughts and all your dreams

Are so incomplete

Well life’s like smoke

It’s blown away

You miss her everyday

The girl who broke in two

I know I’ll never know why the saddest words are goodbyes

But my memories hold her youth

The girl who broke in two

You got to bare the cross if you’re gonna face the loss of The one who broke inside of you

All the places you remember her beside you

And all the spaces that she left could not be filled

And when you feel like telling her that you’re so sorry

Well that is just the guilt that’s lying with you still

The girl who broke in two

I know I’ll never know why the saddest words are goodbyes

But my memories hold her youth

The girl who broke in two

You got to bare the cross if you’re gonna face the loss of The one who broke inside of you

The girl who broke in two

(The one inside of you)

The girl who broke in two

(The one inside of you)

The girl who broke in two

Like the one inside of you

Silhouetten zullen altijd vervagen

En de simpele dingen lijken nu moeilijker

De uren lijken dagen te duren

Maar haar broze adem

Is nog steeds in de buurt

Je mist het geluid

Van het meisje dat in tweeën brak

Ik weet dat ik nooit zal weten waarom de droevigste woorden een afscheid zijn

Maar mijn herinneringen houden haar jeugd vast

Het meisje dat in tweeën brak

Je moet het kruis dragen als je het verlies onder ogen moet zien van degene die in je brak

Je hart en je hoofd leiden hulpeloos

Terwijl je ziel wordt achtergelaten om te stikken

Hoewel je gedachten en al je dromen

Zijn zo onvolledig

Nou, het leven is als rook

Het is weggeblazen

Je mist haar elke dag

Het meisje dat in tweeën brak

Ik weet dat ik nooit zal weten waarom de droevigste woorden een afscheid zijn

Maar mijn herinneringen houden haar jeugd vast

Het meisje dat in tweeën brak

Je moet het kruis dragen als je het verlies onder ogen moet zien van degene die in je brak

Alle plaatsen waar je je haar herinnert naast je

En alle ruimtes die ze achterliet, konden niet worden opgevuld

En als je haar wilt vertellen dat het je spijt

Nou, dat is gewoon het schuldgevoel dat nog steeds bij je ligt

Het meisje dat in tweeën brak

Ik weet dat ik nooit zal weten waarom de droevigste woorden een afscheid zijn

Maar mijn herinneringen houden haar jeugd vast

Het meisje dat in tweeën brak

Je moet het kruis dragen als je het verlies onder ogen moet zien van degene die in je brak

Het meisje dat in tweeën brak

(Degene in jou)

Het meisje dat in tweeën brak

(Degene in jou)

Het meisje dat in tweeën brak

Zoals die in jou