What's Left of Us - Patient Sixty-Seven

Am I the cure or the cancer?

Is this what it takes to save face

To watch our world cave in and fail

There’s only hurt in this place

My words wear the weight of betrayal

What more do you want from this life?

A high price to pay, for sacrifice

It’s be happy, give in leave

Rip me to pieces

Or you’ll see me tear at the seams

What if I can’t face what I became when you left me?

To lay waste to everything?

Is this what it takes, to pretend I’m okay

Listen closely

This home we built

Holds a hole for the lonely

My harshest critic

A simple fix

A break in communication

An elixir for distance

It kept you at bay, it kept me contained

The same distance that pushed you away

I’ll forgive myself but I will not forget

You’ll forever be inside my head

I found myself in your absence

Though I’m better off in the end

Stop pretending

I’m ready to move on

Or ready for you to be gone

I know it makes me selfish and wrong

Maybe you’re just better off

Pretending I’m ready to move on

Detachment’s dead and gone

If it makes me selfish and wrong

I just can’t do this anymore

I’ll forgive myself but I will not forget

You’ll forever be inside my head

I found myself in your absence

Though I’m better off in the end

What’s left of us

The attachment is dead and gone

I just can’t do this anymore

Am I the cure or the cancer?

The truth tears me apart

I was never enough

I came undone when you gave up

Ben ik de remedie of de kanker?

Is dit wat er nodig is om je gezicht te redden?

Om te zien hoe onze wereld instort en faalt

Er is alleen maar pijn op deze plek

Mijn woorden dragen het gewicht van verraad

Wat wil je nog meer van dit leven?

Een hoge prijs om te betalen, voor opoffering

Het is gelukkig, geef in verlof

Scheur me aan stukken

Of je ziet me uit mijn voegen scheuren

Wat als ik niet onder ogen kan zien wat ik werd toen je me verliet?

Alles verspillen?

Is dit wat er nodig is om te doen alsof ik in orde ben?

Luister goed

Dit huis dat we hebben gebouwd

Heeft een gat voor de eenzamen

Mijn strengste criticus

Een eenvoudige oplossing

Een breuk in de communicatie

Een elixer voor afstand

Het hield je op afstand, het hield me in bedwang

Dezelfde afstand die je wegduwde

Ik zal mezelf vergeven, maar ik zal het niet vergeten

Je zit voor altijd in mijn hoofd

Ik bevond me in je afwezigheid

Hoewel ik uiteindelijk beter af ben

Stop met doen alsof

Ik ben klaar om verder te gaan

Of klaar om weg te gaan

Ik weet dat het me egoïstisch en verkeerd maakt

Misschien ben je gewoon beter af

Doen alsof ik klaar ben om verder te gaan

Detachement is dood en weg

Als het me egoïstisch en verkeerd maakt

Ik kan dit gewoon niet meer

Ik zal mezelf vergeven, maar ik zal het niet vergeten

Je zit voor altijd in mijn hoofd

Ik bevond me in je afwezigheid

Hoewel ik uiteindelijk beter af ben

Wat blijft er van ons over?

De bijlage is dood en weg

Ik kan dit gewoon niet meer

Ben ik de remedie of de kanker?

De waarheid scheurt me uit elkaar

Ik was nooit genoeg

Ik kwam ongedaan toen je opgaf