Warchild - Pathogen

For you have the power to set me free

To force me to live again.

But once it ebbs, reforming to night

Something will still remain…

«Control shall rest upon our shoulders»

Cry the fools.

But it will live when they are buried…

Buried in their tombs.

Sacred life was tainted with fret

As the wind blows, so shall I wander

Un-named, known by none

Un-needed, but there forever

Passed by all, behind your kind

Filled with desire, filled with the rage

To create the being of desecration and fulfillment

No-one knows the darkness that could be inside

Hypocrisy bleeding dark

Abandoned burning spark

Innocent warring child

Guilt-ridden fading smile…

Fading smile

Want jij hebt de macht om me te bevrijden

Om me te dwingen weer te leven.

Maar als het eenmaal wegebt, verandert het in de nacht

Er zal nog wel wat blijven...

«De controle zal op onze schouders rusten»

Huil de dwazen.

Maar het zal leven als ze worden begraven...

Begraven in hun graven.

Het heilige leven was bezoedeld met fret

Zoals de wind waait, zo zal ik dwalen

Naamloos, bekend bij niemand

Onnodig, maar daar voor altijd

Door iedereen gepasseerd, achter jouw soort

Gevuld met verlangen, gevuld met de woede

Om het wezen van ontheiliging en vervulling te creëren

Niemand kent de duisternis die binnen kan zijn

Hypocrisie bloedend donker

Verlaten brandende vonk

Onschuldig strijdend kind

Schuldgevoelens vervagende glimlach...

vervagende glimlach