Split - Pater, Zuza Skrok

Znowu oglądam nad radem

Ej, ej, słyszę jak tyka bomba, w głowie minuty zmarnowane

Już nie mam na nic wczuty, jeżeli się nie wiążę z sianem

Nie mogę się poskładać do kupy, mam te szczęście, że rymy dobrze poskładane

Posłuchaj kochanie takie kluby to nie dla mnie

Wolę przyjść po ciebie, zabrać do mnie na mieszkanie

Mówię, że cię kocham jak nikt inny, potem jak nikt inny cię ranię

Znowu chlanie i skargi sąsiadów, cały spis zażaleń i moich wad

Czemu smutny kawałek?

Znowu te pytanie, ale tej genezy to się domyśl sam

Tracę zmysły, kiedy trzymasz mnie za rękę (a), odpływam daleko

Mógłbym w te miejsce mieć inną panienkę, ale to nie to

Nie przejmuję się niczym stale, choć czuję, że skrywam w sobie całe zło

Kiedy wchodzę na melo, mówią «nawiń coś»

A mnie już kurwa mać nie bawi to

A mnie już kurwa mać nie bawi nic

Ostatnio nie jestem sobą, bo chyba za bardzo chcę zostać kimś

Tak często się zmieniam, że codziennie muszę się przedstawiać im

Ludzie to zwierzęta, wiesz, nie wiem kim jestem, nazywaj mnie Split

Czy ty to słyszysz?

Coś we mnie krzyczy

Kim jestem?

Nie wiem

Czy to ja?

Za dużo skutków, za mało przyczyn

Kim oni są, gdy stoję tu sam?

Czy ty to słyszysz?

Coś we mnie krzyczy

Kim jestem?

Nie wiem

Czy to ja?

Za dużo skutków, za mało przyczyn

Kim oni są, gdy stoję tu sam?

Śnią mi się litery i deadline’y (a), chociaż chwilę przerwy daj mi (a)

Jutro dać pójdziemy w palnik

I znów się zacznę martwić, no bo puste kartki

Mama też się martwi, bo mamy pełne szklanki

Z rana będziemy martwi

Nie jest mi do śmiechu, ale to chyba żarty są

Znów się nie zgadza sos, gdy wołam SOS

I gdy płynę pod prąd, czemu nie ma cię?

Kiedy wydam sztos to będą przy mnie

Ale zostanę sam, kiedy coś nie wyjdzie

Mówiła, żebym nigdy nie odpuszczał

Dlatego pijany pod jej dom, w kolejną noc przyjdę

Od zawsze białe Reebok’i, choć jak najdalej od białego

Za długo patrzyłem jak wciągały tych, co znałem od małego

Od coraz większej ilości mych fanów

Już nie tylko rośnie mi ego ziomalu

Bo presja ostatnio jest wielka

Mogą mnie rozliczyć tu z każdego słowa

I pytają na mieście: «Pater, jak to jest, że nawinąłeś w tamtym wersie coś

lekkiego?»

Nie wiem co mówisz najczęściej

Bo to duży stres, wiesz, kiedy za wiele o tobie wiedzą

Ej, jak dużo się u mnie dzieje to pewne, że będzie z tego hit

Na ludziach się już poznałem, a lustra ciągle zadziwiam

Mam tyle osobowości jakbym nazwał się Split

Czy ty to słyszysz?

Coś we mnie krzyczy

Kim jestem?

Nie wiem

Czy to ja?

Za dużo skutków, za mało przyczyn

Kim oni są, gdy stoję tu sam?

Czy ty to słyszysz?

Coś we mnie krzyczy

Kim jestem?

Nie wiem

Czy to ja?

Za dużo skutków, za mało przyczyn

Kim oni są, gdy stoję tu sam?

Ik kijk weer over de rad

Hé, hé, ik hoor de bom tikken, minuten verspild in mijn hoofd

Ik heb nergens meer zin in als ik me niet met hooi bezig ga houden

Ik kan mezelf niet in elkaar zetten, ik heb het geluk dat de rijmpjes goed in elkaar zitten

Luister schat, zulke clubs zijn niets voor mij

Ik kom liever voor je, breng je naar mijn appartement

Ik zeg dat ik van je hou als geen ander, dan doe ik je pijn als geen ander

Weer drinken en klachten van buren, een hele lijst klachten en mijn fouten

Waarom een ​​droevig stuk?

Deze vraag opnieuw, maar deze ontstaansgeschiedenis is aan jou om zelf te raden

Ik verlies mijn verstand als je mijn hand vasthoudt (a), ik drijf weg

Ik zou hier een ander meisje kunnen hebben, maar dat is het niet

Ik maak me nergens de hele tijd zorgen over, hoewel ik het gevoel heb dat ik al het kwaad in mij verberg

Als ik op een melo ga, zeggen ze "rol iets"

En ik geniet er verdomme niet meer van

En niks amuseert me meer

Ik ben de laatste tijd niet mezelf, omdat ik denk dat ik te veel iemand wil zijn

Ik verander zo vaak dat ik mezelf elke dag aan ze moet voorstellen

Mensen zijn dieren, weet je, ik weet niet wie ik ben, noem me Split

Hoor je het?

Iets in mij schreeuwt

Wie ben ik?

ik weet het niet

Ben ik dat?

Te veel gevolgen, te weinig oorzaken

Wie zijn zij als ik hier alleen sta?

Hoor je het?

Iets in mij schreeuwt

Wie ben ik?

ik weet het niet

Ben ik dat?

Te veel gevolgen, te weinig oorzaken

Wie zijn zij als ik hier alleen sta?

Ik droom van brieven en deadlines (a), geef me tenminste een pauze (a)

Morgen gaan we naar de brander

En ik begin me weer zorgen te maken, want blanco pagina's

Mam maakt zich ook zorgen omdat we een volle bril hebben

Morgenochtend zijn we dood

Ik lach niet, maar dit zijn waarschijnlijk grappen

De saus klopt weer als ik SOS roep

En als ik tegen de stroom in zwem, waarom ben jij er dan niet?

Als ik de stapel uitgeef, zijn ze bij mij

Maar ik zal alleen zijn als het niet lukt

Ze zei dat ik nooit meer los moest laten

Daarom, dronken bij haar thuis, zal ik de volgende nacht komen

Altijd witte Reebok-schoenen, hoewel zo ver mogelijk weg van wit

Ik heb te lang toegekeken hoe ze degenen die ik al van kinds af aan kende, zoogden

Van een toenemend aantal van mijn fans

Het is niet alleen mijn ego dat meer groeit, maat

Want de druk is de laatste tijd groot

Ze kunnen me hier verantwoordelijk houden voor elk woord

En ze vragen in de stad: «Pater, hoe komt het dat je iets deed in dat vers

licht?"

Ik weet niet wat je meestal zegt

Omdat het een hoop stress is, weet je, als ze te veel over je weten

Hé, hoeveel is er met mij aan de hand, het is zeker dat het een hit wordt

Ik heb al mensen leren kennen, en ik sta nog steeds voor spiegels

Ik heb zoveel persoonlijkheid alsof mijn naam Split was

Hoor je het?

Iets in mij schreeuwt

Wie ben ik?

ik weet het niet

Ben ik dat?

Te veel gevolgen, te weinig oorzaken

Wie zijn zij als ik hier alleen sta?

Hoor je het?

Iets in mij schreeuwt

Wie ben ik?

ik weet het niet

Ben ik dat?

Te veel gevolgen, te weinig oorzaken

Wie zijn zij als ik hier alleen sta?