Ur Intets Mörker - Pantokrator

Ur intet föddes en värld

Genom mörkret skar hans brinnande svärd

Ur ordet gavs allt levande form

Se klippiga berg och brådjupt hav

Skåden edens härlighet

Ur stoftet bjöd han träda fram

Sin skapelses krona, en kvinna och en man

Skapade att älska och leva med varann

Adam den förste, Guds avglans på jorden

Stod inför henne, lät höra de orden:

— Se hon är kött av mitt kött

Ben av mina ben

Ja hon var hans krona hon var hans Eva

Skapad att ge liv skapad att leva

Fröjdas och vara helt nära sin man

De skulle härska jorden

Och tjäna varann

Uit het niets werd een wereld geboren

Door de duisternis sneed zijn brandend zwaard

Uit het woord werd alle levende vorm gegeven

Zie rotsachtige bergen en diepzee

Gezien de glorie van de eed

Uit het stof nodigde hij uit om naar voren te komen

De kroon van zijn schepping, een vrouw en een man

Gemaakt om van elkaar te houden en met elkaar te leven

Adam de Eerste, de heerlijkheid van God op aarde

Terwijl ze voor haar stond, hoorde ze de woorden:

- Kijk, ze is vlees van mijn vlees

Botten van mijn benen

Ja, ze was zijn kroon, ze was zijn Eva

Gemaakt om leven te geven Gemaakt om te leven

Verheug je en wees volledig dicht bij haar man

Ze zouden over de aarde heersen

En elkaar dienen