Separated by Night - Pantokrator

I long for my garden, my love

The wine of loneliness I have drunk

I long to feed upon thy beauty

Open to me my sister, my dove

For my hair is filled with dew

In the shades of night I stand

At thy gate I wait for thee

Quench my thirst embrace me!

I roam the streets by night

Driven by a passion beyond my darkest fear

Desire burns my soul, I can not sleep

I find no peace

In deepest pain I dwell

Like a possessed man under a spell.

My fragile heart is in thine hands

My throat is dry, no wine can quench my burning thirst

Ik verlang naar mijn tuin, mijn liefde

De wijn van eenzaamheid die ik heb gedronken

Ik verlang ernaar me te voeden met uw schoonheid

Open voor mij mijn zus, mijn duif

Want mijn haar is gevuld met dauw

In de schaduwen van de nacht sta ik

Bij uw poort wacht ik op u

Les mijn dorst, omhels me!

Ik zwerf 's nachts door de straten

Gedreven door een passie die mijn diepste angst te boven gaat

Verlangen brandt mijn ziel, ik kan niet slapen

Ik vind geen rust

In de diepste pijn woon ik

Als een bezeten man in de ban.

Mijn fragiele hart ligt in jouw handen

Mijn keel is droog, geen wijn kan mijn brandende dorst lessen