פלורנטין על 100 - Osher Biton

מה את עוד עושה אצלי בראש כמו בכל לילה שוב הלב שלי מתקתק עכשיו כמו שעון.

ואין פה אף אחת שאפילו קצת דומה לך

כל החיים האלה תיאטרון אחד גדול.

כל המסכות,התחפושות בעיר הזאת

אני כמעט כבר לא מבדיל בין רע לטוב..

הדיג׳יי והניאונים עושים לי כאב ראש

אני בסוף רוצה אותך הכי קרוב

ואיך המסיבות,שיש בעיר הזאת

זה לא עושה לי טוב,כי את תמיד חוזרת למחשבות ואני כמו שיכור,מזיע מת מקור,אולי צריך קצת שקט.

שוב מתגעגע,פלורנטין על מאה,אין לי מנוחה,

אני כאילו קצת שמח,מחייך לאנשים.

אני כבר לא יודע מה לחשוב כמו בכל לילה

ונמאס לי לדבר תמיד עם הקירות.

המחשבות שלי כמו מכוניות באוטוסטרדה,

נוסעות נוסעות מהר אף פעם לא עוצרות.

כל המסכות,התחפושות בעיר הזאת

אני כמעט כבר לא מבדיל בין רע לטוב

הדיג׳יי והניאונים עושים לי כאב ראש

אני בסוף רוצה אותך הכי קרוב

Wat doe je nog meer in mijn hoofd, zoals elke nacht, mijn hart tikt nu als een klok.

En er is hier niemand die ook maar in de verste verte op jou lijkt

Dit hele leven is één groot theater.

Alle maskers, kostuums in deze stad

Ik maak bijna geen onderscheid meer tussen slecht en goed..

Ik krijg hoofdpijn van de DJ en de neonlichten

Uiteindelijk wil ik je het dichtst in de buurt

En hoe zijn de feesten in deze stad?

Het doet me geen goed, want je komt altijd terug in mijn gedachten en ik ben als een dronkaard, zwetend van de verkoudheid, misschien heb ik wat rust nodig.

Ik mis je weer, Florentijn op honderd, ik kan niet rusten,

Ik ben best wel blij, glimlachend naar mensen.

Ik weet niet meer hoe ik elke avond moet denken

En ik ben het zat om altijd tegen de muren te praten.

Mijn gedachten zijn als auto's op de snelweg,

Vrouwelijke chauffeurs rijden snel en stoppen nooit.

Alle maskers, kostuums in deze stad

Ik maak nauwelijks meer onderscheid tussen goed en slecht

Ik krijg hoofdpijn van de DJ en de neonlichten

Uiteindelijk wil ik je het dichtst in de buurt