Dia 36 - Os Mutantes

Esquece não pensa mais

Lenço azul a apertar

Em branco o seu pensar

Toda uma vida embaça o seu olhar

E andando vê passando

Tudo aquilo que errou

Hoje é dia vinte e seis

Quem sabe vive outra vez

Ela se foi sem eu ver

Um beijo a flutuar

Cabelos rosas, gente a se abraçar

Tudo alegre indo e vindo

Tudo em volta a brilhar

Esquece não pensa mais

Um grito ele amou

Lençóis e colchas vão se encontrar

Ah, ah, ah

Não é mais dia vinte e seis

Tudo começa outra vez

Um, dois, três, vinte e seis

Tudo isso já ficou

A paz é forte e ele vai viver

A menina em frente quente

O amor a fez girar

Hoje é dia trinta e seis

Um grito ele amou

Lençóis e colchas vão se encontrar

Não é mais dia trinta e seis

Tudo começa outra vez

Esquece não pensa mais

Esquece não pensa mais

Vergeet, denk niet meer na

Blauwe sjaal om strakker te maken

Leeg je denken

Een heel leven vertroebelt je ogen

En lopen, zie passeren

alles wat er mis ging

Vandaag is het de zesentwintigste

wie weet leeft er weer

Ze ging weg zonder dat ik het zag

Een zwevende kus

Roze haar, mensen knuffelen elkaar

Allemaal blij met komen en gaan

Overal om te schitteren

Vergeet, denk niet meer na

Een kreet waar hij van hield

Lakens en spreien zullen elkaar ontmoeten

ah, ah, ah

Het is geen zesentwintig meer

Het begint allemaal opnieuw

Een, twee, drie, zesentwintig

Dit alles is al

Vrede is sterk en hij zal leven

Het meisje aan het front

De liefde deed haar aan de beurt

Vandaag is het de zesendertigste

Een kreet waar hij van hield

Lakens en spreien zullen elkaar ontmoeten

Het is geen zesendertig meer

Het begint allemaal opnieuw

Vergeet, denk niet meer na

Vergeet, denk niet meer na