Unequivocal - Origin

A single image frozen in time

Bisected cells perfectly preserved

To be examined with scrutiny

To hold a moment in the palm of your hand

From what angle is the deceit of perception

Continuous action is the death of the mind

A single sliver in an endless expanse

Held suspended eternally

The span of the bow pulled to its arc of tension

Itself holds no duration even when released

We exist in silent stagnation

Collected shards that make up the whole

Among the infinity divisible

We omit any plurality

An absolute of magnitude and order

A compilation of motionless depth

In any moment no movement exists

Only to occupy a space at rest

So we have never begun

No start and never an end

The span of the bow pulled to its arc of tension

Itself holds no duration even when released

We exist in silent stagnation

Collected shards that make up the whole

This block of time in which we thrive

Process eliminations of the divide

Prison of obsolescence no control no agency ad infinitum

All acts are predetermined what has been continues will forever be

The though is paradoxical to elapse occur and to never have been

Bound by the chains of reason we can never escape and never be free

Autonomy stripped away wordless nothing lasts forever

From being to becoming empty it is irrelevant

Free quantum dismemberment will decoupling reality ends

Free unstable symmetry will euclidean gravity ends

Een enkele afbeelding bevroren in de tijd

Doorgesneden cellen perfect bewaard gebleven

Om met nauwkeurig onderzoek te worden onderzocht

Om een ​​moment in de palm van je hand te houden

Vanuit welke hoek is het bedrog van perceptie?

Voortdurende actie is de dood van de geest

Een enkele strook in een eindeloze uitgestrektheid

Voor eeuwig geschorst

De spanwijdte van de boog getrokken tot zijn boog van spanning

Zelf heeft geen duur, zelfs niet wanneer het wordt vrijgegeven

We bestaan ​​in stille stagnatie

Verzamelde scherven die het geheel vormen

Onder de oneindigheid deelbaar

We laten elke meervoud weg

Een absolute van grootsheid en orde

Een compilatie van bewegingsloze diepte

Er is op geen enkel moment beweging

Alleen om een ​​rustruimte in te nemen

We zijn dus nog nooit begonnen

Geen begin en nooit een einde

De spanwijdte van de boog getrokken tot zijn boog van spanning

Zelf heeft geen duur, zelfs niet wanneer het wordt vrijgegeven

We bestaan ​​in stille stagnatie

Verzamelde scherven die het geheel vormen

Dit tijdsblok waarin we gedijen

Proces eliminaties van de kloof

Gevangenis van veroudering geen controle geen bureau tot in het oneindige

Alle handelingen zijn vooraf bepaald, wat is geweest, zal voor altijd zijn

Het is paradoxaal om te verstrijken en nooit te zijn geweest

Gebonden door de kettingen van de rede kunnen we nooit ontsnappen en nooit vrij zijn

Autonomie weggenomen woordeloos niets duurt eeuwig

Van leeg zijn naar leeg zijn, het is niet relevant

Gratis kwantumverbrokkeling zal de realiteit ontkoppelen

Vrije onstabiele symmetrie zal de euclidische zwaartekracht beëindigen