Expulsion Of Fury - Origin

Time has come to an end for the center of life

Metamorphosis of a star

Fury burst forth from all the surface of the sun

Expansion consuming all

The prophecy, not a sun that returns, but a sun that dies

What has always been feared about to become clear

Heat burns our oxygen based sky

In an instant

Life, no more

Instantly everything dies

Expulsion of Fury

Fear

Death, this mortal coil

Existence, as we know it no more

Death, this mortal coil

Existence, as we know it no more

The masses they pray in disbelief

Where art thy father now

Ominous is our insignificance

Planetary consumption by a star

Expulsion of fury

Famine, disease, pestilence, world war brings death

Martyrs, mourned masses cry vengeance

Earthquakes, seas boil, mountains crumble as

Cities turn to dust, they burn

The sun scorches the earth with intense heat as

The oceans dissipate, burn away

The splitting of the moon, another

Catastrophic cataclysm, our end of days

Our lone life form exists no more

The death to our known universe sentience

The one universal truth as always

In death a new beginning from an end

Er is een einde gekomen aan de tijd voor het middelpunt van het leven

Metamorfose van een ster

Woede barstte los van het hele oppervlak van de zon

Uitbreiding verbruikt alles

De profetie, geen zon die terugkeert, maar een zon die sterft

Waar altijd voor gevreesd werd om duidelijk te worden

Hitte verbrandt onze op zuurstof gebaseerde lucht

In een ogenblik

Leven, niet meer

Onmiddellijk sterft alles

Uitzetting van Fury

Angst

Dood, deze sterfelijke spiraal

Bestaan, zoals we het niet meer kennen

Dood, deze sterfelijke spiraal

Bestaan, zoals we het niet meer kennen

De massa's bidden in ongeloof

Waar ben je nu je vader?

Onheilspellend is onze nietigheid

Planetaire consumptie door een ster

Uitzetting van woede

Hongersnood, ziekte, pestilentie, wereldoorlog brengt de dood

Martelaren, gerouwde massa's roepen wraak

Aardbevingen, zeeën koken, bergen brokkelen af ​​als

Steden veranderen in stof, ze branden

De zon verschroeit de aarde met intense hitte als

De oceanen verdwijnen, branden weg

Het splijten van de maan, nog een

Catastrofale ramp, ons einde der dagen

Onze eenzame levensvorm bestaat niet meer

De dood van ons bekende universum-gevoel

De enige universele waarheid zoals altijd

In de dood een nieuw begin van een einde